itirmek istemirem. Emin deyilem ki, onun kölesi
olmağa cesaretim çatsın. Sözün düzü, men qamçı ve Ģallaqdan qorxuram.
Men qorxaq dovĢanam ve her Ģeyi ederem, teki fiziki ağrıdan qurtulum.
Yuxumu xatırlayıram… doğrudanmı her Ģey müqaviledeki kimi olacaq?
Daxili ilahem atılıb-düĢür, çirlinder pomponları yelleyir ve ―he‖ qıĢqırır.
Keyt öz noutbuku ile qayıdır. Men diqqetimi tostlara cemlemiĢem ve
sebrle onun buraxılıĢ merasimi üçün hazırladığı nitqe qulaq asıram.
Artıq geyinmiĢem ve evden çıxmağa hazıram. Rey mehz bu vaxt
gelib çıxır. Qapını açıram ve budur o, pis biçilmiĢ kostyumla artırmada
259
www.vivo-book.com
durub. Qelbim bu sade adama minnetdarlıq ve sevgi hissi ile dolur, boynuna
sarılıram, hergah, adeten, öz duyğularımı heç vaxt bu cür izhar etmemiĢem.
Rey özünü itirib ve xecalet çekir.
– Ey, Аna, seni görmeye men de Ģadam! – donquldanır ve meni
qucaqlayır. Sonra menden aralanır ve üzünü turĢudaraq elini çiynime atır
diqqetle üzüme baxır. – Balaca, her Ģey yaxĢıdır?
– Elbette, ata! Meger qız öz qocasını görmeye sevine bilmez?
О gülümseyir, buna göre qara gözlerinin kenarlarında qırıĢlar peyda
olur ve o, menimle qonaq otağına gedir.
– Ela görünürsen!
– Bu, Keytin paltarıdır, – boyun qayıĢından boz Ģifon libasa baxıram.
Rey üzünü turĢudur.
– Bes Keyt hardadır?
– Kampusa getdi. Bu gün nitq söylemelidir, odur ki, tezden çıxıb.
– Bes bizim getmek vaxtımız deyil?
– Ata, hele yarım saatımız var. Çay isteyirsen? DanıĢ görek
Montesanoda ne yenilik var. Sefer nece keçdi?
Rey maĢını universitet dayanacağında saxlayır ve biz idman zalına
yollanırıq: insan axınının ardınca gedirik, qelebelikde çoxsaylı qara ve
qırmızı mantiyalar görünür.
– Uğurlar, Аna. Deyesen, çox heyecanlısan. Sen de çıxıĢ elemelisen?
Lenet! Niye Rey qederinden artıq müĢahideçilik üçün mehz bu günü
seçib?
– Yox, ata. Sadece, çox mühüm bir gündür.
―Ve men Kristianı görürem‖, – deye fikren elave edirem.
– He, balacam bu gün diplom alır. Seninle fexr edirem, Аna.
–

<< 1 ... 88 89 [90] 91 92 ... 313 >>