heyecanla deyirem.
Poxa keçdik… deyesen, münaqiĢe yaranacaq.
– Hm, üreyime dammıĢdı. Çox yerine düĢen sitatdır. – О, dağınıq
nezerle uzun Ģehadet barmağını yazıların üstünde gezdirir. – Mense
düĢünürdüm ki, men – Encel yox, d'Erbervillem. Deyesen, meni aĢağılamaq
qerarına gelmisen.
Kristian mene esebi tebessüm bexĢ edir ve sözüne davam edir:
– Yalnız sen duruma uyğun sitatı seçmeye qabilsen.
– Bu hem de xahiĢdir, – pıçıldayıram.
Niye bu qeder heyecanlıyam? Ağzım quruyub.
– XahiĢ? Yeni seninle çox sert olmayım?
BaĢımla tesdiqleyirem.
– Bu kitabları seninçün almıĢam, – sakitce teleffüz edir o, üzünde
soyuq ifade var. – Söz verirem ki, bu kitabları hediyye kimi qebul elesen,
seninle çox sert olmayacam.
Pert halda udqunuram.
– Kristian, men qebul ede bilmerem, onlar çox bahalıdır.
– Görürsen, men sene ele bu haqda danıĢırdım, senin itaetsizliyin
haqda. Ġsteyirem ki, onları götüresen, vessalam. Her Ģey çox sadedir. Bu
haqda düĢünmemelisen. Menim kenizim kimi, sen minnetdar olmalısan,
vessalam. Sen yalnız hediyyelerimi qebul edirsen, men bağıĢlamağı
xoĢlayıram.
– Bu kitabları aldığın vaxt senin kenizin olmamıĢam, – pıçıldayıram.
– He… amma sen razılaĢdın, АnasteyĢa. – Onun baxıĢı diqqetlidir.
279
www.vivo-book.com
Köks ötürürem, bu mübahiseni udmasam, demeli, ―B‖ planına
keçmeliyem.
– Bir halda ki bu kitablar menimdir, demeli, onlarla ne istesem, ede
bilerem?
Kristian Ģübheli nezerle mene baxır, sonra hevessiz razılaĢır.
– He.
– Onda men bu kitabları Darfurda fealiyyet gösteren xeyriyye
cemiyyetine iane verecem, çünki bu erazi seninçün xüsusile doğmadır. Qoy
bu kitabları herraca çıxarsınlar.
– He, bunu isteyirsense.
Onun ağzı sert bir xetde qapanır. Kristian açıq-aĢkar hirslenib.
Ona acıq verirem.
– Bir az da fikirleĢerem, – donquldanıram.
Kristianı periĢan elemek istemir ve onun sözlerini xatırlayıram:
―Ġsteyirem ki, mene yarımaq isteyinde olasan‖.
– FikirleĢmek gerek deyil, АnasteyĢa. En azı, bu haqda, – Kristian
sakitce ve

<< 1 ... 103 104 [105] 106 107 ... 313 >>