yerine yetirir.
Ġnildeyerek baĢımı geri atıram, saçlarım küreyime dağılır. Kristian
çox asta Ģekilde geriye, çarpayıya doğru enib uzanır.
– Hereket et, АnasteyĢa, yuxarı-aĢağı, nece isteyirsen. Ellerimden
tut, – asta, xırıltılı ve seksual sesle deyir o.
Onun ellerinden yapıĢıram: boğulan adam saman çöpünden yapıĢan
kimi. Ehtiyatla ombalarımı qaldırır endirirem… lezz-zet! Kristianın gözleri
ehtirasdan odlanıb yanır. О da ağır-ağır nefes alır ve ombalarını qaldırır –
men endirerken. Biz lazımi ritmi tapırıq: yuxarı-aĢağı, yuxarı-aĢağı, ahengle
hereket edirik… ve bu… iztirabdır… xoĢdur. Kesik-kesik nefes alıbburaxmalarda,
bu füsunkar iç doyumda… gözel hisslerin nebzi atır ve
güclenir, Kristianın gözlerine baxıram… ve onlarda heyranlıq, menden
duyduğu heyranlığı görürem.
Men onu s..irem. Men ona emr edirem. O, mene mexsusdur, men de
ona. Bu fikir meni vecde getirir, bedenim ağırlaĢır, daha özümü saxlaya
bilmirem ve onun etrafında Ģirin titreyiĢle yığılır, nese anlamsız Ģeyler
çığırıram. О, ombalarımdan yapıĢır, gözlerini qapadır, çenesini sıxır ve
299
www.vivo-book.com
menim kimi qurtarır. Sinesine çökür, taqetsiz halda texeyyülle gerçeklik
arasına düĢürem; orda qadağalar, hedler ve rüsxetler yoxdur.
300
www.vivo-book.com
16-cı fesil
Zahiri alem tedricen hisslerime tecavüz edir – ilahi, bax bu, esl
tecavüzdür! Men sanki üzürem, boĢalmıĢ bedenim tamamile taqetsizdir ve
qımıldana bilmir. Kristianın üstünde uzanmıĢam, baĢım sinesi üzerindedir.
Оndan çox xoĢ iy gelir: tertemiz yuyulmuĢ paltar, bahalı duĢ geli ve
dünyada en yaxĢı, en ehtiraslandırıcı qoxu… özü. Hereket ede bilmir, bu
qoxunu daim içime çekmek isteyirem. Burnumu Kristianın futbol köyneyine
dürtürem ve bedenine giriĢi mene qapatdığı üçün heyifsilenirem. Tedricen
özüme gelir, elimi uzadıram ve ilk defe sinesine toxunuram. О ele
möhkem... qüvvetlidir ki... Kristian keskin hereketle elimden tutur, onu
dodaqlarına yaxınlaĢdırır ve kobudluğunu yumĢaldaraq,

<< 1 ... 118 119 [120] 121 122 ... 313 >>