barmaqlarımın
sümüklerini nevaziĢle öpür. Qarnı üste uzanır ve yuxarıdan-aĢağı mene
baxır.
– Lazım deyil, – xefifce deyir ve zeriflikle meni öpür.
– Niye sene toxunulmasını xoĢlamırsan? – boz gözlere baxaraq
pıçıldayıram.
301
www.vivo-book.com
– Çünki zülmün elli çaları ile özüm de üzleĢmiĢem, АnasteyĢa.
Ох… onun semimiliyi adamı heyran edir. Gözümü döyürem.
– Heyatımın ilk dövrü çox ağır keçib. Seni tefsilatla yormaq
istemirem... sadece istemirem.
Kristian burnunu burnuma dayayır, sonra çarpayıda oturur.
– Mence, baĢlıca Ģeyleri biz artıq keçmiĢik. Necedi?
О, özünden çox razı görünür, amma iĢgüzar tonda danıĢır, sanki
siyahıda növbeti bende ―quĢ‖ qoyub. Men hele de onun ağır heyat barede
sözünü unuda bilmirem. Bu dözülmezdir, men onun uĢaqlığı haqda hedsiz
derecede daha çox bilmek isteyirem, lakin çetin ki o, bu barede danıĢsın.
BaĢımı yana eyir, onu yamsılayır ve gücle gülümseyirem.
– Axı düĢünmürsünüz ki, heqiqeten de, nezareti mene verdiyinize
inanıram? Eger bele düĢünürsünüzse, demeli, intellekt seviyyemi nezere
almırsınız. – Hiylegercesine gülürem. – Amma her halda, illüziya üçün çox
sağ olun.
– Miss Stil, siz sadece gözel qız deyilsiniz. Artıq altı orqazmınız
olub ve hamısı menim hesabıma, – Kristian da hiylegercesine fexr edir.
Üzüm allanır ve onun baxıĢları altında utandığımdan gözlerimi
döyürem. Doğrudanmı o hesab aparır? Kristian qaĢlarını çatır.
– Mene nese demek isteyirsen? – Qefilden sesi ciddileĢir.
QaĢqabağımı tökürem.
– Seher yuxu görmüĢdüm.
– He? – Kristian zalimane görkemle mene baxır.
ĠĢe düĢdükmü?
– Yuxuda qurtardım.
Elimle gözlerimi qapadıram. О susur. Barmaqlarım arasından
ehtiyatla ona baxıram. Deyesen, o heyretlenib.
– Yuxuda?
– He, sonra oyandım.
– ġübhe etmirem. Yuxuda ne görürdün?
Lenet Ģeytana.
302
www.vivo-book.com
– Seni.
– Ne edirdim?
Yene de elimle üzümü örtürem. Sanki balaca uĢağa hansısa anda ele
gelir ki, men onu görmüremse, o da meni görmür.
– АnasteyĢa, sonuncu defe soruĢuram,

<< 1 ... 119 120 [121] 122 123 ... 313 >>