saçaraq.
Kristian qaĢlarını qaldırır. O, ―yaltaq ifade‖den ve Keytin belli
düĢmençiliyinden açıq-aĢkar heyretlenib. BaĢımı yelleyirem ve Keyt
hiddetle gözlerini süzür. Ох… mister Q.-nin yanında men bunu etmezdim.
– Meni sesle, lazım olaramsa, – Keyt artıq sakit sesle deyir ve acıqlı
halda elave edir, – özünü yaxĢı apar, Qrey!
О, baĢıyla tesdiqleyir ve Keyt çönüb qapını kip bağlamadan gedir.
Kristian solmuĢ sifetindeki periĢan görkemle mene baxır. Nazik
zolaqlı penceyinin içeri cibinden cib yaylığını çıxarır ve mene verir.
Xatırlayıram ki, bu cib yaylıqlarından biri çoxdan mendedir.
– Ne olub? – Kristian sakitce soruĢur.
– Niye gelmisen? – onun sualına cavab vermeden özüm soruĢuram.
Göz yaĢları möcüzevi Ģekilde qurudu, amma hönkürtüler bedenimi
titredir.
– Senin qayğına qalmaq menim öhdeliklerime daxildir. Sen dedin ki,
menim burda qalmamı isteyirsen; buyur, gelmiĢem. Men de gelib seni bu
halda görürem? – О, özünü itirmiĢ halda gözlerini qıyır. – Eminem ki,
menim günahımdır, amma anlamıram ne baĢ verib. Seni vurduğum üçün
ağlayırsan?
Taqetimi toplayır ve Kristianla üzbeüz otururam. Yanım hele de
göyneyir ve men üzümü qırıĢdırıram.
319
www.vivo-book.com
– ―Advil‖ içdinmi?
BaĢımı yelleyirem. Kristian acıqlı halda gözlerini döyür ve otaqdan
çıxır. Onun Keytle söhbet etdiyini eĢidirem, amma sözleri ayırd etmek
olmur. Bir deqiqe sonra o, hebler ve bir fincan suyla qayıdır.
– Ġç, – nevaziĢle emr edir ve yanımda eyleĢir.
Buyrulanı yerine yetirirem.
– Menimle danıĢ, – Kristian pıçıldayır. – Dedin ki, her Ģey
qaydasındadır. Senin ne durumda olduğunu bilseydim, dünyasında tek-tenha
qoymazdım.
Ellerime nezer yetirirem. Daha ne deyim ki? Daha çox Ģey
isteyirem. Ġsteyirem ki, o qalsın, ağlayıb-sızladığıma göre deyil, bunu özü
istediyine göre. Ve istemirem ki, meni döysün. Meger bu, yerine yetirilmesi
imkansız arzudur?
– Demeli, her Ģeyin qaydasında olduğunu deyerken meni
aldatmısan?
Üzüm allanır.
– Men ele de fikirleĢirdim.
– АnasteyĢa,

<< 1 ... 132 133 [134] 135 136 ... 313 >>