amma faydasız.
Etrafda her Ģey dözülmez parlaq rengdedir ve men GüneĢe çox yaxın
uçuram – onun Ģüalarından kor olaraq. Ġstiden eriyirem, havada qalmaq
seylerim tükenib. Ele istidir ki… Dözülmez heraret meni boğur ve men
yuxudan oyanıram.
Gözlerimi açır ve anlayıram ki, demek olar ki, Kristian Qreye
bürünmüĢem. Onun bedeni zefer bayrağı kimi sarınıb. Kristian möhkem
324
www.vivo-book.com
mürgüleyib; meni özüne çekib baĢını sineme qoyaraq, ayağını ayağım
üstüne aĢırıb. О, çox ağırdır ve men onun bedeninin heraretinden
boğuluram. Yalnız bir müddet keçdikden sonra derk edirem ki, bu heqiqeten
odur, yatağımda uzanıb, çöldese dan yeri ağarıb. О, geceni menimle keçirib.
Sağ elim qabağa uzanıb, serinlik axtarıĢındadır. Kristianın hele de
menimle olduğuna alıĢana qeder ona toxuna bileceyim fikri ağlıma gelir. О
yatıb. Ehtiyatla elimi qaldırır ve barmaqlarımın ucunu belinde gezdirirem.
Kristian boğuq inilti çıxarır, vurnuxur. Burnu sineme direnir, derinden köks
ötürür ve yuxudan oyanır. Yuxulu boz gözler pırtlaĢmıĢ saçlar arasından
qıyılır.
– Sabahın xeyir, – Kristian donquldanır ve üz-gözünü turĢudur. –
Ġlahi, hetta yuxuda da seni arzulayıram.
О, astagel etrafı seyr edir, ayağını bedenimin üstünden götürür.
Ombamın ereksiya veziyyetinde olan s..e nece dayaqlandığını duyur ve
gözlerimi geniĢ açıram. Heyretimi sezen Kristian tenbellikle ve seksual
terzde gülümseyir.
– Hm… cazibeli perspektivdir, amma mence, bazar gününü
gözlemek meslehetdir.
О, burnunu qulağıma dayayır.
Üzüm allanır ve onun bedeninin nece od tutub yandığını duyuram,
bu heraretde al-qırmızının yeddi çaları var.
– Nece de istisen, – pıçıldayıram.
– Ele sen de pis deyilsen, – ikibaĢlı menayla gülümseyerek Kristian
deyir ve mene qısılır.
Daha möhkem qızarıram. Bunu nezerde tutmurdum! Kristian
dirseklenerek bedenini azca qaldırır ve Ģen halda mene baxır, sonrasa
teeccübü oyadaraq dodaqlarımı nevaziĢle öpür.
– YaxĢıca yata bildin?
Gözümü ondan çekmeden baĢımla tesdiqleyirem ve

<< 1 ... 136 137 [138] 139 140 ... 313 >>