küreyimi diĢleyir; gözlerimi
qapadır, saya gelmez hissler duyuram: boynumda, qasığımda, arxamda.
Qefilden Kristian dayanır ve keskin Ģekilde meni özüne sarı çevirir.
Bir eliyle o, bileyimden yapıĢır, belime qoyur, o biri eliyle quyruq Ģeklinde
yığılmıĢ saçımdan dartır, baĢım arxaya dartınır, dodaqlarını ehtirasla
dodaqlarıma qondurur.
Onun kesik-kesik nefesi menim nefesime qarıĢır.
– AybaĢın ne vaxt baĢlayıb, АnasteyĢa?
Sual meni karıxdırır.
– E... dünen.
– YaxĢı.
Kristian meni buraxır ve arxası özüne teref çevirir.
515
www.vivo-book.com
– Elüzyuyana dayaqlan, – emr edir ve ombalarımı özüne teref çekir,
meni eyilmeye mecbur edir, artıq bir defe oyun otağında elediyi kimi.
Elini ayaqlarım arasına keçirerek o, göy sapı dartır... Yo-o-ox!
Kristian seliqeyle tamponu çıxarır ve yaxınlıqdakı unitaza atır. Ġlahi-i-i...
budur, artıq içime soxub!.. Derisi derime deyir… evvelce yavaĢ-yavaĢ
hereket edir, sey göstermeden… reaksiyama qulaq verir… о! Men
elüzyuyanın kenarına dayaqlanır, ağır-ağır nefes alır ve belimi eyirem.
Kristianı içimde duyuram. О-o-h, Ģirin ezab… onun elleri ombalarımı sıxır.
Hereketler keskinleĢir, temp süretlenir, Kristian eyilir ve eliyle klitorumu
sığallayır… Ġlahi. Orqazma yaxınlaĢıram.
– Bele-bele iĢler, balaca.. yaxĢı... – xırıltılı sesle donquldanır o,
ombalarını da delicesine oynadaraq mene aman vermir ve bu an yer
ayağımın altından qaçır.
О!.. Ucadan qıĢqırram: ümidsizcesine elüzyuyanın kenarından
yapıĢaraq. Orqazm meni sarsıdır, içimde her Ģey yığılıb-açılır. Kristian
dayanır. Mene serilerek, nefesini son defe buraxdıqda adımı dua kimi
çekerek bağırır.
– Оh, Аnа! – Onun xırıltılı nefesi menimkini tekrarlayır. – Ah,
balaca, senden doymaq mümkün deyil!
Doğrudanmı her Ģey bele olacaq? Bele füsunkar, ehtiraslı, dağıdıcı,
lap sehr kimi. Sözler dodaqdan çıxmağa can atır. Amma men ele taqetsizem
516
www.vivo-book.com
ki... Ve yalnız bir Ģey haqda fikirleĢe bilirem: doğrudanmı ne vaxtsa
xirtdeyedek doyacam?
Biz

<< 1 ... 246 247 [248] 249 250 ... 313 >>