alıĢıb-yanır,
ehtiraslа dolu Ģehvani baxıĢ daxili ilaheme doğru yönelir.
Ağzım quruyur, istek meni beleyir… ah.
– Elaqede ol, – qısaca deyir, telefonu söndürür ve süretle mene teref
addımlayır. Donub qalıram. Lenet Ģeytana… doğrudan da, ona nese olub:
çenesi gergin yığılıb, gözlerinde telaĢ var. Yolda o, penceyini çıxarıb atır,
qalstukunu açır, xalçanın üstüne atır, mene yaxınlaĢdıqdan sonra bağrına
basır, döĢemeden qaldırır, quyruq Ģeklinde yığılmıĢ saçlarımı geri çekir,
592
www.vivo-book.com
çenemi dartır ve dodaqlarını dodaqlarıma ele ehtiraslı calayır ki, sanki
heyatı bundan asılıdır. Lenet Ģeytana bu nedir? Saçlarımın dibi ağrıyır,
amma vecime deyil. Yalnız onun dodaqlarının isti, amansız tezyiqi
ehemiyyete malikdir. Men ona lazımam, indi lazımam ve özümü heç vaxt
bu qeder istekli hiss etmemiĢem. Onun Ģövqü meni coĢdurur ve eyni
zamanda da qorxudur. Men öpüĢe ehtiraslı cavab verir, barmaqlarımı onun
saçlarına keçirirem. Dillerimiz qarĢılaĢır, ehtirasa belenirik. Onun dadı isti
ve heyecanlandırıcıdır, bedeninin etri qarĢısında ise duruĢ getirmek mümkün
deyil. Qefilden Kristian aralanır ve yuxarıdan-aĢağıya mene baxır. Onu
hansı hisslerin bürüdüyünü tesevvürüme getire bilmirem.
– Noolub? – nefesimi buraxıram.
– Ne yaxĢı ki geldin; duĢ qebul edek, ele indi.
Birce bilmek isterdim: bu xahiĢdir, yoxsa emr.
– YaxĢı, – pıçıldayıram. Kristian elimden tutur ve meni hamam
otağına aparır.
Orada, iri kabinede o, isti suyu açır, asta-asta çevrilir ve mene
deyerlendirici baxıĢ yöneldir.
– Etekliyin xoĢuma gelir. Çox qısadır, – xırıltılı sesle deyir. – Gözel
ayaqların var.
О, tuflileri ve corabları çıxarır, evvelki kimi gözünü menden çekmir.
Onun iztirablı, ac baxıĢı meni nitq qabiliyyetinden mehrum edir. Yo-ox…
593
www.vivo-book.com
bu yunan tanrısının istek obyekti olmaq!? Onun hereketlerini tekrarlayır ve
dabansız tuflilerimi çıxarıram. Qefilden Kristian menden yapıĢır, divara
direyir ve üzümü, boynumu, dodaqlarımı öpüĢlere qerq edir,

<< 1 ... 282 283 [284] 285 286 ... 313 >>