baĢımla tesdiqleyirem. Daxili ilahem lotos pozunda
zahidane oturub ve yalnız dodaqlarında hiyleger, özündenrazı tebessüm var.
– ġadam ki, sen bakireliyini tecrübeli adamla yataqda itirdin. – Keyt
göz vurur. – Onunla yeniden ne vaxt görüĢürsen?
– ÇerĢenbe günü. Meni Ģam yemeyine devet edecek.
– О, hele de xoĢuna gelir?
– He, amma gelecekle bağlı ümidim yoxdur.
– Niye?
– Onunla mürekkeblikler var. О, tamamile baĢqa bir dünyada
yaĢayır.
Ela izahatdır. Esas mesele ise heqiqete oxĢardır. Menimçün nezerde
tutulmuĢ Qırmızı ağrı otağı ve meni öz seksual kölesi etmek isteyi ile
müqayisede bu, yeterince yaxĢıdır.
– Eliot dedi ki, Kristian heç vaxt qızlarla görüĢmeyib.
– Doğrudan? – sesim bir neçe oktava yükselir.
Riyakarlıq etmeyi bacarmırsan, Stil! TehtelĢüurum acıqlı halda mene
baxır ve uzun sümüklü barmaqları ile meni tehdid edir, sonrasa edalet
terezisine çevrilir, sanki xatırladaraq ki, meni mehkemeye verecek, eger
onun sirlerini orda-burda danıĢsam. Ha… o, menimle ne edecek ki? Cerime
ödemeye mecbur edecek? Ġnternetde ―meseleni öyrenerken‖ ―mexfiliyin
pozulmasına göre cerimeler‖i barede axtarıĢ vermeyi gerek unutmayam. Ev
tapĢırığına oxĢayır. Ola bilsin ki, buna göre hetta mene qiymet yazsınlar…
üzüm qızarır vannadakı seher sergüzeĢtini xatırlayaraq.
– Ne olub, Аna?
– Heç, bezi Ģeyleri xatırladım.
– Sen deyiĢmisen, – deye Keyt heyranlıqla bildirir.
– Aha. Özümü baĢqa cür hiss edirem. Ağrıyıram, – deye etiraf
edirem.
– Ağrıyırsan?
179
www.vivo-book.com
– Bir azca, – üzüm allanır.
– Ele men de. KiĢiler! – nifretamiz terzde deyir refiqem. – Оnlar
donuzdur!
Her ikimiz gülürük.
– Sen ağrıyırsan? – deye heyretlenirem.
– He… bir az heddi keçmiĢem.
Gülürem.
– Mene bu çalıĢqan Eliot haqqında danıĢ, – deye gülmeyi bitirdikde
xahiĢ edirem. Nehayet ki, rahatlanmaq olar. Kristiana tualetden zeng
etdiyim vaxtdan, birinci defe her Ģeyin baĢladığı vaxtdan. Evveller men
mister Qreye uzaqdan-uzağa perestiĢ edirdim. XoĢbext, qayğısız

<< 1 ... 29 30 [31] 32 33 ... 313 >>