Sizi
ötürerem.
Kristian elini mene uzadır. Men çantamı götürmekçün eyilir, sonra
elimi onun ovucuna qoyuram. Lenet Ģeytana, her Ģey belece de olardı.
Müticesine neheng pillekenle onun ardınca, otelin vestibülüne gedirem ve
hiss edirem ki, baĢımın derisi sanki iyneyle deĢilir, gicgahlarda qan tebil
kimi döyünür. Ġmtina elesem, bu, sonuncu görüĢümüz olacaq. Üreyim ağrılı
sıxılır. Qefil dönüĢ. Heqiqet anı qız baĢına ne oyun getire bilermiĢ.
– Senin parklama talonun varmı?
Onu çantadan çıxarıb Kristiana verirem, o da talonu qapıçıya ötürür.
Biz dayanıb gözleyince ürkek-ürkek Kristiana baxıram.
– ġam yemeyi üçün sağ ol, – donquldanıram.
– Minnetdarlıq etmeye deymez, miss Stil, – o, nezaketle, amma
yayğın cavab verir, amma düĢüncelerden ayrılmır.
Ona baxır, gözel profilini yadımda saxlayıram. Bir daha
görüĢmeyeceyimiz ehtimalı barede zehle töken fikir ağrılı ve xoĢagelmezdir
ve men elacsız Ģekilde onu qovmağa çalıĢıram. Kristian qefilden çevrilir ve
diqqetle mene baxır.
– Heftenin sonunda Sietle köçürsen. Düzgün qerar qebul etsen, bazar
günü görüĢürük? – Sesi qetiyyetsiz seslenir.
– Baxarıq. Ola bilsin, – pıçıldayıram.
Onun siması aniden iĢıqlanır, amma yene qaĢ-qabaq tökür:
– Hava soyudu, jaketi özünle götürmüsen?
– Yox.
Kristian baĢını yelleyir ve penceyini çıxarır.
– Götür. Soyuqlanmanı istemirem.
O penceyi tutub... sakitce gözlerimi döyürem... ellerimi arxama
qoyur ve öz ofisinde gödekceni nece çiynime keçirdiyini xatırlayıram – ilk
253
www.vivo-book.com
görüĢümüz! – ve o vaxtkı duyğularım. Heç ne deyiĢmeyib, sözün düzü, indi
onun varlığı mene daha güclü tesir edir. Pencek istidir, eynime çox
böyükdür ve ondan Kristianın qoxusu gelir. M-m-m… füsunkar etir.
MaĢınımı ayağıma getirirler ve Kristianın çenesi sallanır.
– Sen bunu sürürsen?
О, açıq-aĢkar tesirlenib. Elimi tutaraq meni otelden çıxarıb. MaĢını
getiren oğlan avtomobilden çıxır ve açarı mene verir, Kristian naqolay
hereketle ona bexĢiĢ verir.
– Heç olmasa, saz

<< 1 ... 83 84 [85] 86 87 ... 313 >>