institut yerlesir. Genclerin arasindan kecib gedende onlarin sohbetini esitdi: -Bu eynekde Mafiya Zaura oxsayirsan. - Qaqas,Mafiya Zaur olub,meni oluye oxsatma.- Dogrudan deyirsen? Hacan olub ki? - Guya,bilmirsen? 2gun qabaq. - Ola bilmez. - Niye ola bilmir? Butun ondan danisir. Sumqayit yolunda qezaya dusub...Zaur yerindece quruyub qaldi.Bu xeber ona o qeder pis tesir etdin ki, bir muddet ozune gele bilmedi.Gozunun qabaginda xestexanadaki sehne canlandi.Mafiya Zaur ona yaxinlasir,onu kiminlese sehv salib anasinin adini sorusur...Ele bil,100 il idi ki,Mafiya Zauru taniyirdi.Sanki,daim bir yerde olmusdular,bir qabdan corek yemis, su icmisdiler...Elinin ustundeki " Zz" herflerine baxdi.Lap kovreldi.Sanki,onun en dogma adami idi rehmetlik.Binanin kuncune soykenib hicqiraraq aglamaga basladi...Bir nece nefer ona yaxinlasib ne bas verdiyini sorusdu.Etrafina xeyli adamin yigildigini gorub agir addimlarla oradan uzaqlasdi...


--- “Bir ovuc torpaq” eserindeki Zaur obrazı ile bağlı maraqlı bir ehvalat olmuşdu. Bir telebe qız baş qehreman Zaur ölenden sonra depressiyaya düşerek, ailelerinde problem yaratmışdı, valideynleri son ümid yeri kimi, axtarıb meni tapdılar ve qızlarının düşdüyü depressiyadan çıxarmaqda onlara yardımçı olmağımı istediler. Getdim evlerine, bir az söhbet edenden sonra, telebe qıza Zauru özüm yaratdığımı anlada bildim. Qız depressiyadan ayıldı. Bu kitabım işıq üzü görenden sonra sumqayıtlı mektebliler ellerine , çantalarına, köyneklerine, divarlara “Zz” yazırdılar. (Varis)

<< 1 2 [3]