gunlerimizi, tanishligimizi, her sheyi kino lenti kimi xatirlayirdim.menim de ondan korpem olacaqdi, lakin indi ona bunu desem, o menim korpeyle onu yanimda saxladigimi dushunecek, hech ozu bele dushunmese de men hech zaman onun mene yoxsa korpeye gore menle qaldigini bilmeyecem,men kishini bele yolla ozume baglayacaq biri deyildim, onu sevsem de, ondan ayrilacaqdim.
-men yaxshiyam hekim lazim deyil, meni eve apar,sadece bu gun yememishem ustelik butun gunu de layihe ile elaqedar ora bura qchmisham deyib-yalandan gulumsedim. Ichimde tufanlar firtinalar esirdi, columde ise tebessum, ne qeribe mexluqdur insan….
O meni qucagina alib mashina apardi. Arxaya uzadib sukan arxasina kechdi
Indi men neyleyecekdim? Ushagi mehv etmeyecyimi bilirdim. Bu ilk ushagimdi, sonsuz ola bilerem,ustelik men bu ushagi isteyirdim ,bu ushaq menim bundan sonraki qaranligimin ishigi olacaqdi. Men daha hech bir kishiye inanmayib heyatimi korpeme hesr edeceyimi hemin gece ozume soz vermishdim. Bes men bunu nece edecekdim? O deqiqe bildiyim birce o idi ki cavidana korpem haqqda hech ne demeyecekdim

Bundan sonra ne olacaq?men bu hadiselerin ichinde nece itib batmadan korpem uchun duzgun gelecek quracam? Ailem ne olacaq?belke,belke onlara danishmadan eshyalarimi da toparlayib bu sheherden gedim? Amma hara? Nece? Belemi olacaqdi her shey?ushaqlari cox severdim,ana olmaq ise en boyuk arzularimdan biri idi,indi menim bir parcham olacaqdi,amma her shey belemi olacaqdi?vere bilecekdim mi men korpeme layiq ola bildiyi her sheyi? Hem de tenha…hele bir ailem yanimda olsa, onlarin isti qucaginda biz hech zaman korluq chekmezdik, korpeme hem ana hem ata hem nene ve baba olardilar. Amma men bu acini onlara yashada bilmezdim…getmeliydim, kechmishimi arxada buraxib, yep yeni bir geleceye, tenha geleceye getmeliydim…gozlerimi qapayib ushaqligimi yada saldim. Nenemin eyvaninda gelinciklerimi duzub onlarla sohbetler eder, anamin dodaq boyasi ile dodaqlarimi boyayib , bax Mari-kuklamin adi idi, bax

<< 1 ... 44 45 [46] 47 48 ... 65 >>