sonra sevdi?
Ders qurtarmışdı.Kenan texminen bir saat idi ki,Röyanın dersden çıxmasını gözleyirdi.Otaqdan ilk çıxan Aynur oldu.Qarşısında Kenanı görüb heyecanlandı.Ele bildi ki,Kenan onun üçün gelib.Yanından keçerken Kenanın onu saxlayacağını,üzr isteyeceyini düşünse de,xeyalları puç oldu.Çünki,Kenan ona sadece olaraq öteri bir nezer salıb,gözlerini yayındırdı...Çox keçmedi ki,Röya ve refiqesi de otaqdan çıxdı.Röya Kenanı görüb bir az şok olsa da,özünü görmemezliye vurmağa çalışdı.Kenan özü qızlara yaxınlaşdı:
-Röya danışa bilerik?
Refiqesi menalı baxışlarla Röyaya baxıb,onları teklikde qoydu.Röya dostunun arxasından bir xeyli baxdıqdan sonra Kenana:
-He,tez de.Vaxtım azdı.
-Ele burda? Gel sakit bir yere gedek..
Aida hekayeni yarıda qoydu:
-Hee Mikayıl artıq 1 hefteden çoxdur ki,sene hekaye oxuyuram.
Mikayıl yüngül bir tebessümle:
-Eledir.Bitmesine az qalıb?
-Demek olar ki,az qalıb.Yarıdan da az...
-Oxumağa davam edeceksiz yoxsa sabaha qaldı?
Aida bir qeder fikirleşib:
-Qoy sabaha qalsın.Saat artıq 13:00-dır.

Artıq saatlar da,deqiqeler de sanki Mikayıla kömek üçün çalışırdılar.Saatlar yel kimi ötüb keçirdi.Amma bu deqiqeler kömek etdikleri qeder çox böyük bir yara açırdı Mikayılın üreyinde...Mikayıl sevmeye başlayırdı.Görmeden,toxunmadan sevmeye başlamışdı öz yazıçısını...Amma bir çoxları kimi o da anlayırdı bunun ümidsiz bir sevda olduğunu...Aida kimi bir qadın heç Mikayıl kimi bir kora baxardımı?
Mikayıl bu üzücü düşünceler içerisindeyken Aida onun masasına yaxınlaşdı.Üzündeki böyük tebessümle salamlaşıb eyleşdi.Hal-ehval tutduqdan sonra kitabı götürüb,davam etmek isteyirdi ki,Mikayıl:
-Aida xanım,dünen diqqetimi bir şey çekdi.
Aida maraqla:
-aha buyur...ne çekdi diqqetini?
Bölüm 11.12 "Damga: Lekeli"
ßölüm11

Dilimin sözüne bash eydi ürek,
Susdum,gözlerime yash dola-dola
Gör menim bextime ne yazib felek
Sensiz yashayiram sen ola ola...

Artıq saatlar da,deqiqeler de sanki Mikayıla kömek üçün çalışırdılar.Saatlar yel kimi ötüb

<< 1 ... 20 21 [22] 23 24 ... 78 >>