sensiz"
Televizoru söndürdü.Telefonunu götürüb,Ersinin nömresine baxdi.Bugün universitetde yashadiqlari gözleri önünde canlandi.Bugün Tunayla xoshagelmez hadise yashamishdi.Semra xanim Tunayin anasina oglunun Gülyadan ayrildigini xeberlemish,anasi da Tunaya çatdirmishdi.Tunay Gülyayla gün erzinde bir neçe defe qarshilashmishdi.Tunay Gülyanin ayaqyoluna teref getdiyini görüb,bunun yaxshi bir fürset oldugunu düshündü.Refiqesiyle onun arxasinca getdi.Gülya qapini örtüb içeri yenice keçmishdi ki,qapinin yeniden açildigini hiss edib arxaya döndü.Qarshisinda Tunayi görcek biraz teeccüblendi amma pis yere yozmadi.Kabinalardan birine keçmek isteyirdi ki,Tunay kobud elleriyle onun qolunu dartdi...Möhkem sixib:
-Dayan görek balaca!
Gülya teeccüblü baxishlarla:
-Qolumu burax!
Tunay kinayeyle:
-Oy oy oy. . .Niye bele esebisen? Yoxsa Ersin seni atdigi üçün?
-Meni rahat burax Tunay!
Tunayinsa vaz keçmek fikri yox idi:
-Sen onun üçün adi bir oyuncaq idin! Oynadi bezdi! Ona menim kimi biri lazimdi. . .Istedim bu xeberi ilk menden bilesen.Ersinle evlenirik...Istesen toyumuza gelersen. . .Tebii ki,qabyuyan kimi!
Istehzayla gülmeye bashladi.Gülyani özüne dartib,zerble iteledi.Gülya müvazinetini itirib,döshemeye serildi.Tunay dodaqlarini büzüb:
-Iyrenc!-dedi,qapini örtüb çixdi.
Gülya ayaga qalxdi,üstü çirklenmishdi.Qürurunun qirilmasi,alçaldilmasina döze bilmedi.Aglamaga bashladi...Eslinde ne Tunay,ne de Gülya tesevvür etmezdi ki,bunun intiqamini Gülya çox dehshetli bir shekilde alacaq. . .
Gülya Ersine zeng etdi. . .Uzun ve üzücü çagirishlara bir qadinin sesi son qoydu:
-Alo. . .
-Alo...Bagishlayin,deyesen sehv düshmüshem...Ersin lazim idi mene. . .
-Sehv düshmemisiz,Ersinin telefonudu bu . . .Men anasiyam.Kim idi ki? Gelende xeber vererem. . .
Gülya dodaqlarını dişlerinin arasında sıxıb:
-Men. . .Ersin gelende zehmet olmasa deyin,Gülya zeng etmişdi. . .
(P.S. Deye bilersiz ki,Gülyanın adı niye Ersinde niye yoxdu.Ersin ayrıldıqdan sonra Gülyanın

<< 1 ... 33 34 [35] 36 37 ... 78 >>