hazırlayıb,Muradı çagırdı.Murad onsuz da işden ac gelmişdi deye derhal yemeye başladı.Röya ise agzına qoydugu tikeler bogazında düyünlenirdi.Yeye bilmirdi.Qaşıqla boşqabındakı şorbanı qarışdırmaga başladı.Gözaltı Muradı izleyib:"Göresen indi deyim? Yox qoy çöreyini yesin...Zehere döndermeyim..."
Yemekden sonra Murad çay istedi.Röyanın onsuz da ayaq üste duracaq taqeti yox idi.Titrek sesle:
-Murad biraz danışa bilerik?
Murad arvadına baxıb:
-Eger yene de soyuqlugum haqda danışacagıqsa,özünü yorma.Men sene demişdim axı bu evlilık uşaga göredir...
-Yox...Özümüz haqda yox...Uşaq haqda danışacaqdım...
Röya taqetsizce divana çöküb,eşitdiyi xeberi Murada söylemeye başladı.Murad evvel bu xeberi inkar etmeye başladı.Xeberin dogruluguna emin olduqda ise daha agır ve sarsıdıcı bir qerar verdi.Ogluna ölüm fermanını öz diliyle verdi:
-Uşagı götürek...
Röya deli kimi divandan atilib çigir-bagir salmaga bashladi:
-Sen ne danishirsan? Men öz övladimin qatili olum?
-Röya besdir xeyal dünyasinda yashadin...Senin xeberin var bele bir ushagi böyütmek nece çetindir...Bu ushagin atasi menemse men istemirem bele ushaq...
-Yox men bunu ede bilmerem!
-Ya bu ushagi götüzdüreceksen ya da ki boshanacagiq! Hem sen sevmediyin birinden niye ushaq isteyirsen ki?
-Haqlisan,men sevmirem seni...Heç sen de meni sevmirsen.Sen öz ehtirasinin,mense nifretimin qurbani oldum...Amma bizim bir ferqimiz var.Men övladimi sevirem.Sense öz övladini sevmekden bele acizsen...-biraz duruxub: Eger bu ushagin yashamasi üçün bedel ödemeliyemse...Raziyam...Boshanaq...
Gülya ticaret merkezinde özüne müxtelif,bahali paltarlar alirdi.Gözü ticaret merkezinin ortasinda qurulmush masaya satashdi.Yaxinlashib göz gezdirdi.Burda her shey-bijuteriya,suvenir,metbex desmallari var idi.Bunlar ushaq evindeki ushaqlar terefinden hazirlanmishdi ve elde edilecek gelir ushaq evinin hesabina köçürülecekdi.Gülya bunu görüb çoxlu pul ödedi ve iri çantalari sürücüye verdi:
-Sen get.Men burdaki kafelerden birinde çay içib

<< 1 ... 47 48 [49] 50 51 ... 78 >>