tez açilsin"
Seher hemishe görûshdükleri yerde,heminki vaxtda Aida ve Mikayil üzbeüz eyleshmishdiler.Stol seher yemeyi üçün bezenmishdi.Aida ve Mikayil birlikde seher yemeyi yedikden ve xeyli xosh söhbet etdikden sonra Aida kitabi açib oxumaga davam etdi...

Gülya bütün geceni yataginda vurnuxdu.Bir vaxtlar oxudugu bir eserden bir parça yadina düshdü nedense...Her cümlesine kimi yadinda qalmishdi:" vaxtile qarshidaki tepede yerleshen Kemerli kendinde hörükleri topuqlarina qeder uzanan bir gözel qiz varmish.Adaxlisi Ismayili esgerliye aparib Yemene gönderiblermish...Qiz yetim imish...Yemeye çörek bele tapmazmish...Çox gözel oldugu üçün cavanlar onu daglara qaçirtmaq isteyirmishler...Kendin agsaqqallari yigishib fikirleshmish ve qizi deyirmanin sahibi olan Qafar agaya vermeyi münasib görmüshler...Qiz:"menim adaxlim var,bu qocaya ere getmerem",-deye aglamish..."Yemene gedenin geri qayitdigini heç eshitmisenmi,qizim...O,çoxdan ölmüshdür",-demishler,qizi aglaya-aglaya Qafar agaya vermishler.
Aradan 2 il keçmish.Qiz ev-eshiyine,erine alishmish,yaxshica dolanirmish.Günlerin birinde Ismayil Yemenden qayitmish.Kendliler onu görüb demishler:
-Biz senden ümidimizi kesib onu Qafar agaya verdik.Indi ne edek,qoy Allah sene de bashqashini qismet elesin.
Ismayil evveller taleyi ile razilashmish amma sonralar döze bilmemish...Bezen axshamlar ürek yandiran mahnilar oxuya-oxuya deyirmanin arxasindaki yoldan keçer,yaziq qadini agladarmish.
Xeyli zaman keçdikden sonra Ismayil bir gün yolda Ayisheye rast gelmish ve "Ne olar,Qafar aganin kende getdiyi gecelerden birinde meni deyirmanina burax",-deye ona yalvarmish.Ayishe: "Bele eleme,Ismayil,bilseler namusum lekelener...Qafar aga zalim adamdir...Seni de,meni de öldürer",-demishse de Ismayil qulaq asmamish.Nehayet iki sevgili bir gece deyirmanda görüshmüshler.Onlar aglasha-aglasha bashlarindan keçeni bir-birine danisharken bayirda itler hûrüshmüsh,qapi döyülmüsh,içeridekiler Qafar aganin gözlenilmeden kendden qayitdigini basha

<< 1 ... 52 53 [54] 55 56 ... 78 >>