baxırdı.Bir neçe gün sonra Azerbaycandan gedirdi...Hemişeki kimi Amerikaya qaçırdı...Burda yaşamaq ona çetin idi.Bu şeher,bu küçeler,hetta nefes aldıgı hava bele ona Gülyanı xatırladırdı...Bu agaclar,sahil,yanlarından ötüb keçen insanlar bele onların sevgisine şahidlik etmişdi...Mehebbet romanlarının bir hissesine çevrilmişdiler...
Mektubları götürüb Gülyanın mezarına yollandı...

Tesadüf idi mi bu? Eslinde her tesadüf zeruretden dogur...Gülyanın ili yaxınlaşırdı.Neval elindeki güllerle onu ziyarete gelmişdi ki,uzaqdan kiminse Gülyanın qebrini qurdaladıgını gördü.Evvel narahat olsa da,bu oglanın Ersin oldugunu görüb dayandı..."Demeli çıxıb ordan"...Ersin torpagı eşeledikden ve uzun danışıqdan sonra durub getdi...Neval o uzaqlaşan kimi qebre yaxınlaşdı.Gülleri qoyub:
-Xoş gördük dostum!
Maraq hissini boga bilmeyib,torpagı qurdaladı:
-Mektub?!
Üreyi dözmedi.Mektublardan birini açıb oxumaga başladı...Aglayaraq oxudugu mektubu qatlayıb:
-Heyif oldu ikinize de!

Birlikde keçirdikleri saatlar...3 dost saatlarla kinoya baxıb aglayar,bir-birlerine letife danışıb ölünce gülerdiler...İndi ise ellerinde bir neçe xatire ve xoşbext tebessümlü şekiller...Ömürlerinin en şirin çagından geriye qalan bunlar idi...
Röyanın oglu dogulmuşdu.Adını Anar qoymuşdu...Ve çox teessüf ki,hekimlerin ehtimalı özünü dogrultmuşdu...

Aida başını qaldırıb Mikayılı süzdü.Qaşının birini çataraq:
-Bax indi Nevalın taleyi başlayır...
1 il sonra:
Neval ali mektebi bitirmişdi...Oxudugu iller erzinde ona öz sevgisini etiraf edenler çox olmuşdu.Amma nedense bu insanlar Nevalın xoşuna gelmemişdi,üreyine yatmamışdı.Ali mektebi bitirdikden sonra "Gilan holding"in terkibindeki müessilerin vakansiyalarından birine götürülmüşdü.Bir aya burada trening keçecek,sonra ise imtahan verecekdi.İmtahandan keçdikden sonra burada işleye bilecekdi...Buraya geldiyinin 3cü günü idi.Neval nahara gec gelmişdi.Yemekxanada ondan başqa iki kişi var idi.Onlar da yeyib qurtardılar.Çıxıb getdiler.Yemek paylayan xala

<< 1 ... 69 70 [71] 72 73 ... 78 >>