sevmişdiler...
-He haqlısan...Bilirsen insan dogulanda günahkar ve ya şeytan kimi dogulmur.Heç birimiz anamızın betninde DAMGAlı deyilik...Amma heyatın kele-kötürlüyünde yolunu azıb qalanlar...her birimiz ne vaxtsa azırıq yolumuzu,seçim qarşısında qalırıq.Belke de müxtelif şeraitlerde,müxtelif vaxtlarda...Amma eyni yerde,hamımız eyni yerde azırıq-dogru ve yalnışın bir addımlıgında...bilirsen?Bizim cemiyyetimizde de ele insanlar var ki,işleri damgalamaqdı.Exlaqsız bir qadın gören kimi "fahişe" damgası vurulur.Kim bilir,belke de bu qadın uşaq vaxtı itkin düşen,qaçırılan,zorlanan yüzlerle qızlardan biridir.Belke qaçırılıb ve satılıb...Kimese "ogru" damgası vurulur.Amma belke de o uzun müddetdir işsiz qalmış ve son çare kimi bu yola el atıb...Bu yaxınlarda Türkiyede 28 yaşlı oglan ogurluqda ittiham olunub.İşsiz qaldıgı ve acından ölmek derecesine çatdıgından marketden meyve suyu ve poğaça ogurlayıbmış.Pula ve başqa şeylere toxunmayıb.Ve buna baxmayaraq vekil ona 3,5 ilden 12 iledek hebs teleb edib.Bezilerine "suka" damgası vurulur ve ondan ehtiyat edirler.Sadece günahsız bir insanın qatilini polise xeber verdiyi üçün...Erini öldüren qadına "qatil" damgası vurulur eri terefinden nece işgencelere meruz qaldıgı bilinmeden...
Mikayıl maraqla dinledikden sonra:
-Siz o 3 qızdan hansını tanıyırsız? Neval? Röya? Gülya?
-Her üçünü yaxşı tanıyıram...Çünki...Çünki,men Nevalam.Neval Aida Hesenzadenin hekayedeki şerti adıdır...
-İnana bilmirem.Siz?
-He,eledir.
-Yaxşi bes mektub? Ersinin mektubu?
-O mektubu defelerle oxudum.Çap etmekle etmemek arasinda qaldım.Amma kitabın sonunda o mektubu çap etdirdim...
-Oxuyun da...
-Baş üste!
Aida oxumaga başladı:
"Eh,elimde ixtiyar olsaydı,"mehebbet yoxdur" deyenlere men bilerdim neylerdim.
"Mehebbet yoxdur!" Yox,mehebbet var,özü de nece var,ilahi,nece var! Ancaq seni itirenden sonra,içeriden qovrula-qovrula,qelbim didile-didile derk etdim ki,heç bir zaman da meni terk etmeyecek bu sevgi...Kim bilir,belke de bu duyguyla da
Beyendim cox sagolun
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç
