köçeceyem dünyadan...Tek dileyim vardı senden,tek bir dilek! Olmadı...Ne idi dileyim?
Dileyim budur ki,meni son menzile aparanların son cergesinde sen olasan ve unuda bilmediyim qumral gözlerinden iki damla yaş axıdasan...Qoy sonra desinler:"Mehebbet yoxdur"...
Seni unutmayacagam...Heç kimin gücü çatmayacaq buna,heç kimin!
Hemişe ve ebedi olaraq senin Ersin'in"
Aida qaşını qaldıraraq:
-Mikayıl artıq seninle görüşdüyümüz son gündür...
Biraz susub,kederle ayaga qalxdı.
-Getme Aida!
Aida biraz ümidlenib geri qayıtdı.
-Xahiş edirem Aida elini mene ver...-deyib,Mikayıl ellerini masanın üstüne qoydu.
Aida tereddüdle elini onun ovcuna qoydu...
-Aida men seni itirmek istemirem.Meni ele salacaqsan...Sen menden yaxşılarına layiqsen.Amma sonradan peşman olmaq istemirem...Sevirem...Sevirem seni...
Aida elini çekib,qaşını çatdı:
-Axmaq!
Mikayıl çox böyük kederle başını aşagı dikdi...Amma yene de peşman deyildi...Semimi davranmışdı en azından...
Aida:
-Axmaq! Buna haqqın vardi? Meni bu qeder intizarda saxlamaga? Bir anlıq fikirleşmişdim ki,heç vaxt demeyeceksen...

1 il yarım sonra:
Çox gözel ve zövqle bezedilmiş gelin otagı...Sevincli insanlar...Bir-birlerine gözaydınlıgı veren qohumlar. . .Kim deyir ki,saglam qız elil oglanla evlene bilmez?! Kim qoyub bu qadaganı? Üreye kim serhed çekecek? Kim qadaga qoyacaq? Qoya da bilmemişdiler...Şen keçen toy merasimi olmuşdu...Aida dodaqlarını çeyneyirdi.Mikayıl otaga daxil oldu.Bu onların uzun ve xoşbext keçecek heyatlarının ilk gecesi idi.Aida qalxıb onun qolundan tutdu ve yataqda oturmasına kömek etdi.Mikayıl sıxılaraq:
-Hee yazıçı xanım...Bes bu hekayeni nece bitirerdiniz?
Aida gülümseyerek:
-Onlar bir-birini sevdiler ve evlendiler...3 nöqte
-Niye üç nöqte?
Aida başını onun sinesine qoyub:
-Çünki,xoş günler hele indi başlayır...Çünki,hele ardı var...

17 il sonra:
Aida uşaqların başını sıgallayıb:
-He uşaqlar...Atanızla bele tanış olduq...Evliliyimizin 3-cü ilinde dünyasını deyişmiş bir qadının gözlerini

<< 1 ... 75 76 [77] 78 >>