Sora zәng vur...
Ayşә anasinin sәsini eşidib susur.
- Sәn nә üzlә bura zәng vurmusan?! Mәnim sәnin kimi qizim yoxdu! Adimizi batirdin sәn! Allah bilir orda nә oyunlardan çixirsan indi?!
Sәlim Ayşәnin hönkürtüsünü eşidib yanina qaçdi. Ayşәnin әlindәn telefonu alib dәstәyi asti. Ayşәnin ağlamaqdan dili söz tutmurdu. Sәlim onu bәrk-bәrk qucaqlayib saçlarindan öpdü. Ayşә Sәlimin qollarinda özünü itirdi. Artiq heçnә eşitmirdi. Hәr tәrәf qaranliq oldu. Vә Sәlimin sәsi...
Gözlәrini açdiqda iri bir yataqda idi. Bura öz otaği deyildisә hara idi? Yavaş-yavaş әtrafa boylandi. Divarlar çox rәngli idi. Dәrindәn nәfәs alib olanlari yadina saldi. Özünü toplayib ayağa qalxdi. Divardaki çәrçivәlәrә baxdi.
- Artiq ayaqlanmisan.
Ayşә diksinib arxaya çevrildi.
- Qorxuttum?
- Biraz. Şey.. Mәn..
- Stress keçirmisәn sadәcә. Kimә zәng vurmuşdun?
- Amilimim sәsini eşitmәk istәmişdim.

Sәlim Amili Murad hesab edәrәk qәzәblәndi.
- Amilin? Sәnә inana bilmirәm, Ayşә! Bu qәdәr acizsәn?! Mәnim gözlәrimә sevgiylә baxarkәn hәlә dә ürәyindә o alçaq nişanlin var?!
Ayşә nә baş verdiyini anlamirdi.
- Mәn sevgiylә baxmamişam sәnә!
- Ama mәn! Mәn axmağam. Sәni sevdim mәn, Ayşә!
Ayşә nә edәcәyini bilmirdi. Sәlim ona aşiq idi? “
Demәli, Leyla haqli idi. Axi Sәlim necә düşünә bilәrdiki mәn Murada zәng vurmuşam?“
- Hә, sәn axmaqsan! Necә düşündün o alçağa zәng vuraram? Mәnim nişanlimin adi Muraddi! Amil mәnim, mәnim qardaşimdi. Sәn әsil axmaqsan.
Ayşә qaçaraq özünә çölә atdi. Biraz dayanib düşündü. İndi nә edәcәkdi? Nә etmәliydi?
Sәlim isә özünü sözün әsl mәnasinda axmaq hiss edirdi. Bilmirdi necә bağişladacaqdi özünü.
Sәlim qaçaraq Ayşәyә çatib onu dayandirdi. Bugün evә onu Sәlim aparacaqdi, Leylanin xahişi ilә.
- Dayan! Ayşә, sәn elә deyәndә mәn elә bildim, yәnii... Hәr dәfә sәni incidirәm isdәmәdәn.
Daha sonra Ayşәyә yaxinlaşib saçlarin arxaya edib, dodaqlarina heç zaman unuda bilmәyәcәyi sehrli bir öpüş qondurdu.
Qulagina "seni sevirәm" deyә piçildadi.Sәlim bacarmişdi.

<< 1 ... 25 26 [27] 28 29 ... 37 >>