әylәnirdi.
- Bu dәfә özün bәzәyә bilirsәn.
Ayşә ürәklәri düzdükdәn sonra Sәlim torta baxib, Ayşәyә baxdi.
- Ayşә, bәs sәn mәni sevirsәn?
Ayşә gözlәrini döşәmәyә zilliyib gülümsәdi. Ciddi üz ifadәsi almaq isdәsә dә alinmadi. Sanki inadina gülürdü. Artiq dişlәri dә görünürdü hәtta.
Sәlim onun bu halina dözә bilmәyib gülmәyә başladi:
- Nә gülürsәn?
- Sәn dә gülürsәn dәә...
- Әgәr sevmәsәydin yox deyәrdin. Demәli mәnә dәlilәr kimi aşiqsәnn...
- Dәli özünsәәn...
- Yaxşi, mәn sәnә dәlilәr kimi aşiqәm.
Ayşә heçnә demәdәn gülümsәdi. Sәlimin gözlәrinә baxmağa utanirdi.
- Tortumuzu yeyәk bәlkә?
- Mәn çay hazirlayim.



- Öpüb? Bu Sәlim dә lap ağin çixarib.
Leyla Vüsali önәmsәmәdәn:
- Ayşә hәqiqәtәn sevilmәyә layiqdi.
- Bәs o? O sevir Sәlimi?
- Mәncә... Yәni sevmәsәydi Sәlimi peşman eliyәrdi.
- Muradin toyuna getmişdik, gör indi nәlәr oldu.
- Hardan haraa...
Vüsal gәlәn telefon zәngi ilә Leylanin ofisindәn çixdi.

- Ayşәm?
- Nә? Ayşә tәәccüblә Sәlimә baxdi.
- Ayşәmmm
Ayşә heçnә demәdәn mәtbәxi yiğişdirirdi.
- Gәl gәzmәyә gedәk-Sәlim boşqabdan götürdüyü almani dişlәdi.
- Hara?
- Hara isdәsәn.
- Axi tanimiram.
- Sәni çox gözәl yerә aparacam.
Sәlim Ayşәnin әlindәn tutub mәtbәxdәn çixardi.
- Mәn üstümә bir şey geyinim gәlәcәm.
Ayşәnin yanağindan öpüb yuxari qaçdi.
Ayşә gülümsәyәrәk Sәlimin arxasinca baxdi. Qapinin üzәrindәki açarla qapini açdi.

- Leyla, Murad gәlib şәhәrә.
Leyla oturduğu stuldan cәld qalxaraq:
- Nәә? Nә vaxt?
- Dünәnnәn gәlib, Ayşәni axtarir.
- Kim dedi?
- Atasi idi. Sәlimә de sәn. İnanmiram tapsin.
Leyla әlini alnina qoyub hәyәcanla:
- Lәnәt olsun, Ayşә dünәn görmüşdü.
- Harda?
- Evin yaninda.
- Cәld Sәlimә xәbәr elәmәk lazimdi.

Ayşә kafenin pillәlәrindә oturmuş, fikrә getmişdi. Sәlimi sevdiyini qәbul etmişdi artiq. Bundan sonra Slәimlә xoşbәxt olmaği düşünürdü.
- Ad günün mübarәk, Ayşә!
Ayşә diksinib qarşisina baxinca gözlәri az qalsin hәdәqәsindәm çixacaqmiş kimi oldu. Ayağa qalxaraq:
-

<< 1 ... 29 30 [31] 32 33 ... 37 >>