Ayşә sәn möcüzәsәn. Ayşә mәtbәxә qaçib üzünә su çilәdi. Sanki hәyatinin son günlәri idi vә bunun dadini çixarirdi. Sәlimi görәn kimi heçnә düşünmәdәn boynuna atildi. Sәlim bu ani hәrәkәtdәn çaşsa da o da bәrk-bәrk qucaqladi. Sәlim Ayşәni özündәn arlayib dodaqlarina gömüldü. Ayşә nәyinki Sәlimә qarşi qoymaq, hәtta Sәlimә qarşiliq verirdi.

Sәlim bugün daha da xoşbәxt idi. Bugün Ayşәyә evlәnmә tәklifi edәcәkdi. Mәtbәxә keçib bir şeylәr yemәk istәrkәn gözü soyuducudaki maqnitә ilişdirilmiş mәktuba sataşdi. Kağizi açib oxumağa başladi.
" Mәnә heç kim inanmazkәn siz inandiniz. Sәn inandin. Sәn mәni çox sevdin, Sәlim. Mәn sәnin sevginә layiq deyildim, bәlkә dә... Mәn sәnә aşiq oldum. Amma mәnim bir hәyatim var. Mәnim yarim qalmiş hәyatim var. Mәnim alinacaq qisasim var. Mәn bura aid deyilәm, Sәlim, mәnim yerim oradi. Bağişla, mәni... Bunu bilki sәni çox sevdim. Hәm dә lap çox..."
- Sәlim, sakit ol. Hә, mәnim xәbәrim var idi.
Leyla günahkar baxişlarla Sәlimә baxdi.
Leyla davam elәdi:
- Dünәn axşam yola saldim. Anasigilә vәziyyәti başa salacaq. Başa düşürsәn, Sәlim, mәn onun qәrarina qarşi çixa bilmәzdim. Bir gün bu olmali idi. Mәn dә isdәmәzdim getsin. Amma ...
- Onu qaytaracam!
Leyla Sәlimi saxlayib:
- Dәlilik elәmә, Sәlim! Ayşәnin qәrarina hörmәtlә yanaş. Planlarini alt-üst elәmә.
Sәlim heçnә demәdәn son sürәtlә evdәn çixdi. Leyla arxasindan nә qәdәr qişqirsa da Sәlim cavab vermirdi. Cәld telefonu götürüb Ayşәyә zәng vurdu.
- Ayşә, Sәlim dәliyә dönüb. Qorxuram oralara gәlsin.
- Tapmaz burani sәn demәdikcә yerimizi.
- Çalişaram. Sәn hardasan?
- Çatacam birazdan.
- Ok. Vәziyyәtdәn mәnә xәbәrdar elә.
- Oldu.
Ayşә Leylanin yeni aldiği telefonu söndürüb çabtasina atdi. Hәyәcandan dodaqlarini dişlәyirdi.
Evlәrinә çatana yaxin makyajini tәzәlәdi. Sürücüyә pulunu ödәyib taksidәn endi. Üzәrindәki baxişlari sezib daha cәld addimlara hәyәtlәrinә girdi. İlk dәfә geyindiyi hündür ayaqqibilari ilә çәtinlik çәksә dә büdrәmirdi. Qapiya yaxinlaşib nәfәsini

<< 1 ... 32 33 [34] 35 36 37 >>