xoşbәxt ol, yaxşi? Buna çox çox layiqsәn. Lap yadimdan çixmişdi...
Leyla çantasini eşәliyib kiçik qutunu Ayşәyә verdi. Ayşә tәәccüblә qutunu alaraq:
- Bu nәdi?
- Toy hәdiyyәsi...
Ayşә sevinәrәk qutunu tam açacaqkәn...
- DAYAN!
Leyla Ayşәni dayandiraraq sözә başladi.
- Mәncә bunu öyrәnmәyin vaxti çatdi... Demәli, mәn әgәr birinә hәdiyyә aliramsa, gәrәk hәdiyyәni özüm açam.
Ayşә heçnә anlamamişdi.
- hәәә?
- yәnii onun nә olduğunu mәnim әlimdәn görmәni isdiyirәm.
Ayşә yenә dә heçnә anlamasa da qutunu geri verdi.
Leyla hәyәcanla qutunu açdi.
- Baxaq, görәk sәnә nә almişam?
Gülümsәyәrәk qutunu açdiqdan sonra:
- Aaaa... Qolbaaaq...
Ayşә hәlә dә çaşqin baxişlarla Leylaya baxirdi. " Dәlidi ki bu..." deyә dedi öz-özünә.
Leyla yenidәn ciddiliyinә qayidaraq:
- İndi düşünәcәksәn ki, dәliyәm ama...
Ayşә yalançi hәyәcanla:
- sәn mәnim fikirlәrimi dә oxuya bilirsәn???
Leyla qaşlarini çataraq:
- heç olmasa üzümә demә...
Leyla qolbaği Ayşәnin bilәyina taxaraq " Belәcә manyakliğimla taniş oldun" deyәrәk Ayşәni qucaqladi.
Toy öz maraği ilә davam edirdi. Bütün qonaqlarin diqqәtini gәlindәn çox Leyla çәkmişdi. Saçlarini six toplamiş, çox da qisa olmayan qara donunu geyinmişdi. Çox güman ki, Leyla yaxin 2 il әrzindә bu kәndә bir daha gәlmәyәcәkdi...
Ayşә hәyatinin әn gözәl dәqiqәlәrini yaşayirdi bәlkә dә. Artiq tamamilә xoşbәxt bir hәyat yaşayacaqdi düşüncәsinә görә.
- Canim, mәncә biz dә evlәnәk artiq.
- Ayşә hәlә hazir deyil.
- Necә?
- Ayşәni deyirәm, hәlә hazir deyil, çox tәcrübәsizdi. Hәlә uşaqdi.
- O xoşbәxtdi. Murad var yaninda...
- Mәn hazir deyilәm, Vüsal, hәlә yox.
Vә belәcә gecә yarisindan çoxdan keçmiş toy artiq bitmәk üzәrә idi. Ayşәni tәbiiki xalasigilә gәtirmişdilәr. Onu hazirlayib otaqlarina göndәrmişdilәr. Ayşә yatağinda oturmuş, Muradi gözlәyirdi. Çox hәyәcanli idi. Başini aşaği salmiş gecәliyinin әtәyi ilә oynarkәn әllәrinә damlayan göz yaşini sildi. " Yox Ayşә, indi yox. Mәhv elәmә bunu." Düşündü içindә...
Muradi görüncә

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 37 >>