gözelsen.
BaĢımı qaldırıram ve ona baxıram. Ġnamsız. О, ele o
dem qaĢlarını çatır ve celd oturur. Gözlenilmez davranıĢdan
www.vivo-book.com
258
tarazlığı itirerek az qala yıxılacaqdım. Kristian güclü eliyle
menden yapıĢır. Budur artıq burun-buruna gelmiĢik.
– Sen. Çox. Gözelsen, – nesihetamiz ahengle o
tekrarlayır.
– Sense herden ele heyretamiz derecede eziz olursan ki,
– nevaziĢle onu öpürem.
Bu an içimden çıxır. Narazı halda üzümü qırıĢdırıram:
heç ayrılmaq istemirem. Kristian zerif öpüĢle meni
sakitleĢdirir.
– Sen heç öz cazibedarlığından xeberdar deyilsen,
düzdü?
Qızardım. Niye bunu deyir ki?
– Yan-yörendeki bütün oğlanlar meger bunu sene
demeyib?
– Oğlanlar? Hansı oğlanlar?
– Siyahıdakı adları sadalayım? – Kristian üzünü
turĢudur. – Meselen, fotoqraf. Seninçün deli-divanedir. Bir
de o, evvelki iĢ yerinden, mağazadan olan oğlan. Üstelik,
www.vivo-book.com
259
refiqenin qardaĢı. Ele müdirin de, – kederli Ģekilde elave
etdi.
– Оy, Kristian, sehv düĢünürsen.
– Ġnan ki, beledi. Оnlar seni isteyir. Оnlar mene mexsus
olanı elde etmek isteyir.
Kristian meni özüne sarı çekir. Ellerimi onun çiynine
qoyuram, barmaqlarımı saçlarına keçirirem ve teeccüble
gözlerine baxıram.
– Sen menimsen, – gözünü döyüb tekrarlayır.
– He, senin, – tebessümle onu emin edirem.
O, aramızdakı tikanlığı götürüb, men mestliye
belenmiĢem, Kristianın dizleri üste lüm-lüt oturub ġenbe
güneĢinin parlaq Ģüaları ile berq vururam. Bu, kimin ağlına
gelerdi ki? Onun füsunkar bedeninde qırmızı pomadanın
izleri görünür. Bir neçe qırmızı leke melefeye düĢüb.
Maraqlıdır, missis Cons bu haqda ne düĢünecek…
– Serhed mühafize olunur, – zarafat edirem ve cesaretle
Ģehadet barmağımı onun çiyninde çekilmiĢ qırmızı xetle
www.vivo-book.com
260
aparıram. О gerilir ve nedense kirpiklerini hey döyür. –
Tedqiqat aparmaq isteyirem.
О, Ģübheyle baĢını yelleyir.
– Menzilde?
– Yox, bedeninde çekilmiĢ gizli definenin xeritesini
nezerde tuturdum, – barmaqlarım giciĢir:

<< 1 ... 102 103 [104] 105 106 ... 467 >>