heyreti ve
mehriban tebessümü Kristiana menim peyda olmağımı xeber
verir. Kristian mene sarı çönür. Naqolay halda bir ayağımı o
birinin üstüne qoyuram.
www.vivo-book.com
274
Dodaqlarım quruyub. Kristian ela görünür: qara
smokinq, qara kepenek-qalstuk… Kristian meftunluqla
mene baxır. Sonra yaxınlaĢır ve meni öpür.
– АnasteyĢa, adamın ağlını baĢından alırsan, – Teylor
ve diger üç kiĢinin yanında söylenen bu cür komplimentden
reng alıb reng verirem.
– Getmezden evvel bir qedeh Ģampan içmek isteyirsen?
– He, zehmet olmasa, – çox tez mızıldanıram.
Kristian baĢının hereketiyle Teylora iĢare edir ve o,
diger üç kiĢiyle vestibüle doğru gedir.
Böyük zalda Kristian soyuducudan bir ĢüĢe Ģampan
çıxarır.
– Bu mühafizeçilerdi? – soruĢuram.
– He, ferdi mühafize. Оnlar Teylorun nezareti
altındadı. Teylorun da bu cür iĢlerden baĢı çıxır, – Kristian
içinde Ģampan olan nazik qedehi mene uzadır.
– Universal adamdı.
– He, eledir ki var, – Kristian gülümseyir. – Çox gözel
görünürsen, АnasteyĢa. He, bizim sağlığımıza. – Kristian
www.vivo-book.com
275
qedehi qaldırır ve menim qedehimle toqquĢdurur. ġampanın
solğun-qırmızı rengi ve ecazkar, gözel, yüngül tamı var.
– Özünü nece hiss eleyirsen? – yanar gözleriyle mene
baxaraq Kristian soruĢur.
– Çox sağ ol, normal, – mehriban tebessümle
gülümseyirem, halbuki çox gözel anlayıram ki, onu gümüĢü
Ģarlar maraqlandırır.
О gülümseyir.
– Götür, bu sene lazım olacaq. – Kristian ―metbex
adası‖ndan böyük mexmeri kiseni götürür ve mene uzadır. –
Onu aç, – Ģampan qedehleri arası mene deyir. Maraqlanaraq
elimi kiseye salıram ve ordan göy lelekli, gümüĢü rengli
hiyleger festival maskasını çıxarıram. – Axı bu maskaraddır,
– özü-özlüyünde anlayıĢlı ses ahengiyle deyir.
– Aydındı. – Maska misilsizdir. Kenarlarına gümüĢü
lent keçirilib.
– Maska senin gözel gözlerini gizletmeyecek,
АnasteyĢa.
Men ürkek terzde gülümseyirem.
– Bes sen maska taxmayacaqsan?
www.vivo-book.com
276
– Elbette. Maskada özünü serbest

<< 1 ... 109 110 [111] 112 113 ... 467 >>