barmaqları
derimin üzerinde geziĢir, bedenimden ürpenti keçir. Ani
hereketle bağları açır. Dondan tutaraq onun üzerinden
keçmeyime kömek edir, sonra çevrilir ve seliqeyle stulun
baĢından asır. Men korset ve tumanla qalmıĢam. Penceyini
çıxararaq onu da donun üstüne qoyur. Bir anlığa donub qalır
ve mene baxır, gözleriyle meni yeyir. Onun Ģehvani
baxıĢları altında eriyirem.
– Bilirsenmi, АnasteyĢa, – mene yaxınlaĢaraq astaca
deyir o. YaxınlaĢa-yaxınlaĢa kepenek-qalstukunun
düyününü (indi boynundan asılı qalıb) ve köyneyinin üç
yuxarı düymesini açır. – Sen herracda menim lotumu
aldıqda ele hirslendim ki. BaĢımda yüz cür fikir oyanmıĢdı.
Özüme xatırlatmalı oldum ki, ceza menyumuzdan artıq
çıxarılıb. Amma sonra sen özün xahiĢ eledin… – О, maska
arxasından mene baxır ve pıçıltıyla soruĢur: – Bunu niye
eledin?
www.vivo-book.com
318
– Niye? Bilmirem. Kederden… hedden artıq içkiden…
o qeder sebeb var ki, – qısaca mızıldanıb çiyinlerimi
çekirem. Belke de onun diqqetini celb elemek üçün?
O an mene lazım idi. Ġndi daha çox lazımdı. Ağrı
güclenib ve men bilirem ki, yalnız o bu ağrını canımdan
çıxara biler, içimdeki yırtıcını ram ede biler. Kristianın
dodaqları kip sıxılır, nazik bir xetle, sonra üst dodağını
yalayır. Men de bütün bedenimle onun dilini dadmaq
isteyirem.
– Özüme söz vermiĢem ki, sen bir daha
Ģapalaqlamayacam, hetta sen xahiĢ elesen bele.
– XahiĢ edirem! – yalvarıram.
– Sonra anladım ki, sen, ola bilsin ki, bu an narahatlıq
keçirirsen, buna alıĢmamısan, – o, anlaĢıqlı halda
gülümseyir, heyasız, vecime de deyil, çünki o haqlıdır.
– He, – razılaĢıram.
– Belelikle, bezi... serbestlikler vermek olar. Eger bunu
elesem, mene bir Ģeyi söz vermelisen.
– Ne istesen.
www.vivo-book.com
319
– Lazım geldikde stop-sözlerden istifade edeceksen. Bu
Ģertle seninle seviĢecem. О'key?
– He, – tengnefes oluram ve onun ellerini bedenimde
mümkün qeder tez duymaq isteyirem.
O udqunur, sonra elimden tutur ve çarpayıya sarı
aparır. Adyalı kenara

<< 1 ... 129 130 [131] 132 133 ... 467 >>