ola
bilmerem, – sözleri demek olar ki, basıb çıxarırdım, çünki
boğazımdakı qom teleffüzüme çox mane olurdu.
– Sen menim istediyim kimi olacaqsan, – o, qerarlı
terzde dedi.
– Yox, Kristian, olmayacam.
– Sen sonuncu defe baĢ verenlerden kefini pozmusan.
Özümü axmaqcasına apardım, sense… Ele sen özün de.
Niye göre ―stop-sözler‖den istifade elemedin, АnasteyĢa? –
Onun ses ahengi deyiĢdi, mezemmetli idi.
Ne?.. Aha, mövzu deyiĢdi…
– Mene cavab ver.
– Bilmirem. Men özümde deyildim. Men istediyin kimi
olmağa, ağrıya dözmeye çalıĢırdım. Buna göre de, sadece,
unutdum. BaĢa düĢürsen… unutdum, – pıçıldadım, utancaq
halda ve günahkarcasına çiyinlerimi çekdim.
Belke de bu an biz mübahiseden yayınırdıq.
www.vivo-book.com
65
– Unutdun! – o, heyretlendi ve masanın kenarını vargücüyle
sıxmağa baĢladı. Onun qezebli baxıĢı altında
solurdum.
Ġblis! О yene de esebileĢirdi. Daxili ilahem de menden
narazı idi. Görürsen ki, her Ģeyde özün günahkarsan!..
– Sene nece etibar eleyim? – Sesi eĢidilmez idi. –
Nece?
Ofisiant sifariĢ verilmiĢ Ģerabla gelib çıxdı, biz ise birbirimize
oğrun-oğrun baxırdıq, mavi ve boz gözler. Her
ikimizin içinde deyilmemiĢ mezemmetler coĢub-daĢırdı.
Ofisiant naqolay tenteneyle ĢüĢenin ağzını açdı ve Kristian
üçün bir qeder Ģerab süzdü. O, ani olaraq qedehi eline aldı
ve Ģerabdan qurtumladı.
– YaxĢı, – o baĢıyla tesdiqledi.
Оfisiant seliqeyle qedehleri doldurdu, ĢüĢeni masaya
qoyub telesik getdi. Bu müddet erzinde Kristian gözlerini
menden çekmirdi. Oyunu ilk olaraq men bitirdim ve böyük
bir qurtum içdim. ġerabın dadını demek olar ki,
duymurdum.
www.vivo-book.com
66
– BağıĢla, – pıçıldadım.
Doğrudan da nece sefehcesine oldu. Men çıxıb
getmiĢdim, hezz barede ferqli tesevvüre malik olduğumuzu
düĢünerek, amma indi o deyir ki, onu dayandıra bilerdim.
– Niye göre? – o ürkdü.
– ―Stop-sözler‖i demediyime göre.
О, yanaqlarını örtdü, sanki rahatlanırdı.
– Bütün bu ezablardan yan keçe bilerdim, –
donquldandı.
– Bununla bele,

<< 1 ... 24 25 [26] 27 28 ... 467 >>