yaxınlıqdan hezz alır
ve ellerinin heraretini duyurdum. О, baĢını geri çekir ve
üzünü turĢudaraq qınayıcı nezerle mene baxır.
www.vivo-book.com
803
– Nece yeni noolsun?
Qayğılı halda onun eziz, narazı simasına baxıram.
– Kristian, menimle her Ģey qaydasındadı.
O meni möhkem qucaqlayır.
– Men ne baĢ vereceyini düĢündükde… – О, burnunu
saçlarıma dayayır.
– BaĢa düĢ, nehayet, men göründüyünden de
güclüyem! – heraretle onun boynuna pıçıldayıram, onun
füsunkar etrini içime çekirem. Bu dünyada Kristianın
qucağında ola-ola dayanmaqdan yaxĢı heç ne yoxdur.
– Bilirem ki, güclüsen, – Kristian sakitce razılaĢır. О
meni öpür, sonra qolları arasından buraxır, çox teessüf ki.
Vesselam?..
Eyilerek aĢağı siyirmeden daha bir oyuncaq çıxarıram.
Bir neçe qandal, tire birleĢdirilmiĢ. Sual dolu nezerlerle
Kristiana baxıram. Onun gözleri tündleĢir.
– Bu, – deyir, – sıxıcı topuq ve bilek direyi.
– Bundan nece istifade eleyirler? – semimi Ģekilde
maraqlanaraq soruĢuram.
www.vivo-book.com
804
– Sene gösterim? – teeccüble soruĢur ve bir anlığa
gözlerini yumur.
Ona baxıram. Gözlerini açdıqda orda tünd alov Ģölesini
görürem.
– He, isteyirem ki, mene gösteresen. El-qolumu
bağlamağın xoĢuma gelir, – pıçıldayıram. Daxili ilahem
akrobatik bir hereket edir.
– Ah, Аnа, – Kristian mızıldanır. Qefilden onun sifeti
ağrıdan eyilir.
– Ne?
– Ancaq burda yox.
– Niye?
– Seni öz yatağımda sevmek isteyirem, burda yox.
Gedek, – o elimden tutur, direyi özüyle götürür ve otaqdan
süretle çıxır.
Niye çıxıb gedirik? Çevrilib geri baxıram.
– Niye burda olmasın?
Kristian pillekenin yanında ayaq saxlayır ve sert
Ģekilde mene baxır.
www.vivo-book.com
805
– Аnа, belke de sen ora qayıtmağa hazırsan, mense
yox. Sonuncu defe burda olduğumuz zaman sen meni atıb
getdin. Bunu sene neçe defe demeliyem, ne vaxt
anlayacaqsan? – О, üzünü turĢudur, meni buraxaraq serbest
eliyle jestler edir. – Neticede bütün davranıĢım deyiĢdi.
Heyata baxıĢım keskin Ģekilde deyiĢdi. Bu haqda

<< 1 ... 334 335 [336] 337 338 ... 467 >>