gülümseyir ve men teqsirkarcasına ona
tebessüm bexĢ edirem. Deyesen, o, Kristianın gözüne heç
deymedi.
Yataq otağında o meni yere qoyur ve direyi çarpayıya
atır.
– Mence, mene ağrı vermeyeceksen, – pıçıldayıram.
– Men de fikirleĢirem ki, sene ağrı vermeyecem, –
deyir. BaĢımı ovuclarının arasına alır ve meni öpür, uzunuzadı
ve möhkem, onsuz da isti qanımı daha da odlayıb
coĢdurur. – Seni çox isteyirem, – dodaqlarıma pıçıldayır,
ehtirasdan boğularaq. – Sen meni isteyirsen, bu gün baĢ
verenlerden sonra?
www.vivo-book.com
808
– He. Men de seni isteyirem. Seni soyundurmaq
isteyirem, – hetta barmaqlarım giciĢir, ona ele toxunmaq,
sığallamaq isteyirem ki....
Kristianın gözleri daha geniĢ açılır ve hansısa anda o,
tereddüd edir, ola bilsin ki, xahiĢimi fikirleĢir.
– YaxĢı, – ürkek sesle deyir.
Elimi onu köyneyindeki ikinci düymeye uzadıram ve
nefesini nece içine çekdiyini eĢidirem.
– Ġstemirsense, sene toxunmayım, – pıçıldayıram.
– Yox, – telesik cavab verir. – Ġstediyin kimi ele. Her
Ģey qaydasındadı.
Men ehtiyatla düymeni açıram ve barmaqlarım
köynekdeki diger düymelere doğru sürüĢür. Onun gözleri
geniĢ açılıb ve parlayırlar, dodaqları kiplenib, teneffüsü
süretlenib. Nece de gözeldir, hetta qorxduqda bele… çünki
qorxur. Üçüncü düymeni açıram ve sinesindeki tükleri
görürem.
– Buranı öpmek isteyirem, – pıçıldayıram.
О, keskin Ģekilde havanı içine alır.
– Meni öpmek?
www.vivo-book.com
809
– He, – pıçıldayıram.
О, ah çekir, men növbeti düymeni açıram ve çox asta
eyilirem ki, niyyetimi göre bilsin. О, nefesini içeri alır,
intizarla gözleyir ve men ince terzde onun yumĢaq tüklerini
öpürem. Sonuncu düymeni de açdıqdan sonra baxıĢlarımı
qaldırıram. Kristian mene baxır ve simasında rahatlıq
oxuyuram ve... heyret.
– Ġndi rahatsan, he? – pıçıldayıram.
О, baĢını hereketiyle tesdiqleyir, mense yavaĢ-yavaĢ
köyneyi onun çiyinlerinden çıxarıram; köynek döĢemeye
düĢür.
– Mene neynedin, Аnа, – nevaziĢle deyir. – Dayanma,
yaxĢı?
О, meni

<< 1 ... 336 337 [338] 339 340 ... 467 >>