Seheri ele gözel
açmıĢdıq ki. Son gece – Lazımi sözü tapa bilmirem. –
Füsunkar idi.
О susur. Gözümü ona zilleyirem. Kristian gözlerini
yumaraq oturub.
www.vivo-book.com
831
– He. Füsunkar, – sakitce deyir. – Sene tam ciddi
dedim.
– Ne?
– Seni buraxmaq istemirem.
– Getmek istemirem.
О gülümseyir ve bu tebessüm yeni, ürkek, yoldakı her
bir maneeni atadan qaldırır. He, o, fövqelqüdretlidir.
– YaxĢı, – deyir ve hiss olunacaq derecede yüngülleĢir.
Men dayanacağa sarı dönürem, o, SĠP-den yarım
mehelle aralıdadır.
– Seni iĢedek ötürerem. Teylor meni orda götürer, –
Kristian teklif eleyir.
Naqolay Ģekilde maĢından çıxıram, qısa etekliyimden
utanıram, Kristiansa hemiĢeki kimi, vüqarla; o öz bedeniyle
dil tapıb, en azı bele teessürat yaradır. Maraqlıdır:
toxunuĢlara dözümlü olmayan adam, öz bedeniyle nece
ümumi dil tapır. Bu tesadüfi fikirden hüznlenirem.
www.vivo-book.com
832
– Unutma, bu axĢam saat yeddide doktor Flinnle
görüĢürük, – deyir, elini mene uzadır. Qapıların mesafeden
bağlanma düymesini basıb onun elinden tuturam.
– Unutmaram. Ona vereceyim sualların siyahısını
tutacam.
– Sualların? Menim baremde?
BaĢımla tesdiqleyirem.
– Özüm haqda istenilen suala cavab vermeye hazıram,
– Kristianın deyesen, xetrine deydi.
Gülümseyirem ona baxaraq.
– He, bu bahalı Ģarlatan haqda obyektiv rey eĢitmek
isteyirem.
О, üzünü turĢudur ve qefilden meni qucaqlayır, her iki
eliyle küreyimden yapıĢıb meni möhkem tutur.
– Bu yaxĢı ideyadı? – xırıltılı sesle deyir. BaĢımı geri
atır ve geniĢ açılmıĢ gözlerde narahatlıq görürem. Üreyim
oyulur.
– Eger soruĢmağımı istemirsense, soruĢmaram.
www.vivo-book.com
833
Kristiana baxıram ve nevaziĢimle üzündeki qayğını
silmek isteyirem. Bir elimi azad edib onun yanağına zerif
terzde toxunuram – seher teraĢından sonra ele Ģumaldır ki.
– Neden narahat olursan? – nevaziĢle soruĢuram.
– Getmeyinden.
– Kristian, sene ne qeder demek olar ki, heç yere çıxıb
geden deyilem. Sen artıq en qorxunc Ģeyi mene

<< 1 ... 346 347 [348] 349 350 ... 467 >>