Xidmeti irelileyiĢiniz münasibetiyle
tebrik edirem. – Meni qucaqlayır ve onun misilsiz etrini
içime çekirem.
– Artıq duĢ qebul elemisen.
– Ġndice Klodla meĢqleri bitirdim.
– Оо.
– Ġki defe küreyini yere vurdum, – Kristian özünden
razıdır, o, uĢaq kimi iĢıq saçır. Tebessümü yoluxdurucudur.
– Bu, tez-tez olmur?
– Yox. Buna göre de sevinirem. Acmısan?
BaĢımı yelleyirem.
– Nolub? – üzünü turĢudur.
www.vivo-book.com
851
– Heyecan keçirirem. Doktor Flinne göre.
– Ele men de. Gün nece keçdi?
Meni buraxır ve men her Ģeyi qısa Ģekilde ona
danıĢıram. Kristian diqqetle dinleyir.
– Аh, bir de ki, – elave eleyirem. – Bu gün Mia ile
lança getmeliydik.
О, teeccüble qaĢlarını qaldırır.
– Bunu mene dememiĢdin.
– Bilirem, unutmuĢdum. Ġclasa göre onunla gede
bilmedim Ve meni Ġtan evez eledi
QaĢ-qabağını tökür.
– Aydındı. Besdi dodağını diĢledin.
– DuĢ qebul elemek isteyirem, – deyir, mövzunu
deyiĢirem; onun daha nese demesini gözlemeden çönüb
gedirem.
Doktor Flinnin qebul otağı Kristianın menzilinden ele
de uzaqda deyil. Fövqelade hallarda bura yetiĢmek çox
rahatdır, – deye düĢünürem.
www.vivo-book.com
852
– Adeten, bura piyada gelirem, – Kristian deyir,
―Saab‖ı sekini kenarında saxlayaraq. – YaxĢı maĢındı, –
mene baxaraq gülümseyir.
– Men de bu cür düĢünürem, – özüm de gülümseyirem.
– Kristian… men… – Heyecanla ona baxıram.
– Nedi, Аnа?
– Budu, – çantadan kiçik qara qutunu çıxarıram. – Bu
ad günü hediyyesidi. Onu ele indi sene vermek isteyirdim,
amma söz ver ki, Ģenbe gününedek qutunu açmayacaqsan,
danıĢdıq?
О, teeccüble, hetta ehtiyatla mene baxır.
– DanıĢdıq.
Ġçime ciyerdolusu hava alaraq qutunu Kristiana verdim,
onun teeccübü vecime deyildi. О, qutunu silkeleyir, içinde
nese aydın Ģekilde ses çıxarır. Kristian üzünü turĢudur.
Bilirem ki, qutunun içine baxmaq intizarındadır. Sonra
gülümseyir, gözleri de qayğısız uĢaq valehliyi saçır. Ġlahi…
yaĢına uyğun tesir bağıĢlayır ve ele gözeldir ki!
– ġenbe gününedek açma, – xeberdarlıq

<< 1 ... 354 355 [356] 357 358 ... 467 >>