tesdiqleyib musiqinin sesini artırır.
Müzakiremiz bitdi.
Van Morrison hele de oxuyur, indi ise böyük
nikbinlikle, füsunkar gece ve Ay iĢığı altında reqs haqda.
Pencereden güneĢin qürubundan doğan qırmızı iĢığa
boyanmıĢ Ģam ve küknar ağalarına baxıram; onların uzun
kölgesi yolun o biri üzünedek uzanır. Kristian maĢını torpaq
yola dönderir ve biz qerbe, körfeze doğru gedirik.
– Hara gedirik? – növbeti döngeden sonra yeniden
soruĢuram. Adı oxumağa macal tapıram – ―9 Аve СЗ‖.
QayğılanmıĢam.
– Sürpriz, – Kristian deyir ve sirli Ģekilde gülümseyir.
www.vivo-book.com
884
www.vivo-book.com
885
18-ci fesil
Ġndi biz seliqe-sahmanlı birmertebeli taxta evlerin
yanından keçirik: uĢaqlar basketbol oynayır, velosiped sürür
ve ya küçede qaçıĢırlar. Ġdillik menzereni qollu-budaqlı
ağaclar tamamlayır. Belke qonaq gedirik? Bes kimgile?
www.vivo-book.com
886
Bir neçe deqiqe sonra Kristian maĢını keskin Ģekilde
sola dönderir ve biz ağ, naxıĢlı metal darvazalı ve çınqıl
hasarlı evin qarĢısında peyda oluruq. Kristian qapı
desteyindeki düymeni basır ve ĢüĢe aĢağı enir. Sonra o,
pultda nömre yığır ve darvaza qapıları taybatay açılır.
О mene baxır ve üzünün ifadesi deyiĢir. Kristian
inamsız görünür, hetta heyecan keçirir.
– Nolub? – soruĢur, sesimdeki qayğılanmanı gizlede
bilmirem.
– Bir ideya var, – sakitce cavab verir ve ―Saab‖ı
darvazaya sarı dönderir.
Biz xiyabanla üzü yuxarı çıxır, o, yeterince geniĢdir, iki
avtomobil yanaĢı gede biler. Bir terefde sıx ağaclar, diger
terefde ağac sırasının arxasındakı zemi. Ġndi orda çöl
çiçeklerinin bitdiyi çemenlikdir, lap kendi xatırladır; axĢam
rüzgarı qürubun qızılı renge boyadığı otları terpedir. Her Ģey
xoĢ tesir oyadır ve ruhu rahatladır. Qefilden çemende nece
uzandığımı ve mavi yay semasına nece tamaĢa elediyimi
tesevvür eleyirem. O qeder Ģirnikdirici fikirdir ki, evçün lap
darıxdım. Nece de qeribedir!
www.vivo-book.com
887
Növbeti döngeden sonra qızılı çınqıldan olan ezemetli
evin qarĢısına

<< 1 ... 368 369 [370] 371 372 ... 467 >>