ki, don geyinirsen, – mırıldayır. O dem
ehtiras dalğa kimi bütün bedenimden keçir ve onsuz
qaynayan qanımı bir az da coĢdurur.
– Niye bir defe de olsun mene toxunmadın? –
donquldanıram.
www.vivo-book.com
903
– ToxunuĢum üçün darıxmısan? – teeccüblenir. Eclaf.
– He, – acıqlanıram.
– Ye, – emr eleyir.
– Sen ümumiyyetle mene toxunacaqsan?
– Yox, – o baĢını yelleyir.
Ne? Men ucadan ah çekirem.
– Ġndi tesevvür ele eve qayıtdıqdan sonra ne hiss
eleyeceksen, – pıçıldayır. – Men intizarla bu anı gözleyirem.
– Burda, yetmiĢ altıncı mertebede partlasam, teqsirkar
sen olacaqsan, – qıcanmıĢ diĢlerimin arasından
mızıldanıram.
– He, АnasteyĢa, biz odu söndürmeyin yolunu taparıq,
– Ģehvani tebessümle deyir.
Hirsimden aĢıb-daĢaraq çengeli balığa batırıram, daxili
ilahemse gözlerini qıyıb fikre gedir. Biz de bu oyunu oynaya
bilerik. Bunu ―Hitman‖dakı yemek vaxtı öyrenmiĢem. Men
ağzıma bir tike ―sibas‖ qoyuram. О, demek olar ki, ağzımda
eriyir. Gözlerimi süzdürürem, teamın dadını çıxarıram.
Kristian Qreyi tovlamağa baĢlayıram: astaca donumu yuxarı
qaldırıram, yuxarı, bir az da yuxarı.
www.vivo-book.com
904
Kristian ani olaraq yerinde donub qalır ve üstünde balıq
olan çengel de havadadır.
Mene toxun.
Bir an sonra o hele de yemek yeyir. Ona ehemiyyet
vermeyib ağzıma daha bir balıq tikesi qoyuram. Sonra
bıçağı kenara qoyub elimi baldırımın içeri terefinde gezdirir,
astaca elimle Ģapalaqlayıram. Bu meni ehtiraslandırır, hem
de özüm bu toxunuĢların hesretindeyem. Kristian yeniden
yerinde donub qalır.
– Bilirem, neyleyirsen, – sesi xırıltılıdır.
– Sizin ne istediyinizi duyuram, mister Qrey, – sakitce
cavab verirem. – bütün mahiyyet de bundadır. – Qulançar
götürdüm, kirpiklerim arasından ona baxdım, sonra holland
sousunda isladıb fırlatdım.
– Baxın, miss Stil, ele olmasın ki masanı üstüme
aĢırasınız, – gülümseyerek elini mene uzadır ve
qulançarıelimden alır, heyf ki mene toxunmur. Yox, bu
düzgün deyil, bele danıĢmamıĢdıq. Аh!
– Ağzını aç, –

<< 1 ... 376 377 [378] 379 380 ... 467 >>