Xose.
– Bes Qrey necedi? – soruĢur. Sesinin ahengi
soyuqdur.
– YaxĢı. Her Ģey yaxĢıdı, – deyirem.
– Deyirsen, yeni her Ģey ciddidi?
– He. Ciddi.
– Seninçün qoca deyil?
– Oy, Xose, bilirsen anam ne deyir? Deyir ki, men
dünyaya qoca gelmiĢem.
Xose üzünü turĢudur.
– Anan necedi? – Belece, tehlükeli eraziden çıxırıq.
– Ana!
Çevrilib Keyti ve Ġtanı görürem. Keyt debdebeli
geyinib: günde yanmıĢ saman rengli saçlar, qızılı
qarayanıqlıq, ağ diĢlerin tebessümü ve eyninde dar, аğ cins
Ģalvar ve qolsuz ağ bluz köynek. Bütün baxıĢlar ona yönelib.
Yerimden atılaraq onu qucaqlayıram. Аh, bu qadına ele
ehtiyacım vardı ki!
www.vivo-book.com
940
Çiyinlerimden yapıĢır ve uzadılmıĢ el qeder mesafeden
meni seyr edir. Onun diqqetli baxıĢları altında qızarıram.
– Arıqlamısan. Yaman arıqlamısan. Ve baĢqa cür
görünürsen. Yetkin. Ne baĢ verir? – soruĢur, lap qayğıkeĢ
ana kimi. – Donun xoĢuma gelir, sene yaraĢır.
– Senin gediĢinden sonra o qeder Ģey baĢ verib ki.
Sonra sene danıĢaram, ikilikde olduqda, – indi Ketrin
Kavana adlı inkvizatorun qarĢısında tövbeye hazır deyilem.
O, Ģübheyle mene baxır.
– Her Ģey qaydasındadı? – o, ehtiyatla soruĢur.
– He, – gülümseyirem, halbuki indi her Ģeyden çox
Kristianın harda olduğunu öyrenmek isteyirem.
– Ela.
– Salam, Ġtan, – gülümseyirem ve o meni qucaqlayır.
– Salam, Ana, – qulağıma pıçıldayır.
Хоse üzünü turĢudur ve deyerlendirici nezerle Ġtana
baxır.
– Mia ile lanç nece keçdi? – Ġtandan soruĢuram.
– Maraqlı, – deyir.
Hetta?
www.vivo-book.com
941
– Ġtan, Xoseyle tanıĢsan?
– Bir defe görüĢmüĢük, – Xose mızıldanır, bir-birinin
ellerini sıxırlar.
– He, Vankuverde, Keytgilde, – Ġtan tesdiqleyir,
Xoseye baxaraq gülümseyir. – He, ne içirik?
Tualete gedirem. Ordan SMS-le Kristiana harda
olduğumuzu bildirirem; belke bize qoĢular deye. Ne zeng,
ne mektub var ondan. Kristiandan çıxmayan iĢ.
– Nolub, Аnа? – qayıdarken Xose menden soruĢur.
– Kristiana zeng çatmır. Ümid edirem heç ne baĢ
vermeyib.
– Narahat

<< 1 ... 391 392 [393] 394 395 ... 467 >>