edirem. Yox, bu fikri bele özüme yaxın
buraxmıram. Ümid elemek, yalnız ümid.
―Sen – heyatımsan‖.
Kristianın sözleri beynimden çıxmır. He, ümid hemiĢe
qalır. Meyus olmaq gerek deyil. Onun sözleri Ģüurumda eksseda
verir.
―Ġndi men derhal hezze yetiĢmeyin terefdarıyam.
―Саrре diem‖, anı tut, Аnа‖.
Bes niye men daim lengiyirem?
―Bunu ona göre eleyirem ki, nehayet, ömrümün yerde
qalan hissesini birge keçirmek istediyim qadına rast
gelmiĢem‖.
www.vivo-book.com
947
Gözlerimi yumub dua ede-ede yırğalanıram. ―XahiĢ
edirem, qoy onun ömrünün yerde qalanı bu cür qısa olmasın.
XahiĢ edirem, xahiĢ...‖. Vaxtımız az idi… bize çox vaxt
lazımdır. Son bir neçe heftede böyük bir yol getmiĢik. Bu
yol facieli ve qefil Ģekilde yarıda qalmamalıdır. Bütün ince
meqamları xatırlayıram: pomada, ilk defe menimle
―Olimpik‖ otelinde seviĢerken; budur qarĢımda diz çöküb,
mene evlenmek teklif edir; budur ilk defe ona toxunuram.
―Men ele evvelki adamam, Аnа. Seni sevirem, mene
lazımsan. Meni sığalla. XahiĢ edirem‖.
Аh, onu nece de sevirem! Onsuz heç neyem, kölge,
onsuz bütün dünya zülmete qerq olar. Yox, yox, yox…
zavallı Kristian.
―Аnа, budur qarĢındayam bütünlükle… ve seninem.
Neyleyim ki, bunu baĢa düĢesen? Göresen ki, seni
bütünlükle isteyirem, tam Ģekilde, olduğun kimi. Göresen ki,
seni sevirem‖.
Men de seni sevirem, bütün Elli Çalarını.
Gözlerimi açır, yene görünmez baxıĢla oda baxıram.
Fikri baxıĢ önünden xoĢbext xatireler keçir: onun kiçik
www.vivo-book.com
948
oğlan sevinci, yelkenli katamaranda üzdüyümüz zaman;
maskaraddakı müdrik, cehennem alovu kimi isti baxıĢı;
reqsler, he, Sinatranın musiqisi altında reqsler, bu zalda
fırlanıb reqs ederken; gözel görünüĢlü evde dünenki
heyecanı.
―Bütün dünyanı ayaqlarının altına atacam, АnasteyĢa.
Seni bütünlükle isteyirem, ruhunu ve cismini, hemiĢelik‖.
Birce her Ģey yaxĢı olaydı! O helak ola bilmez. Axı
menimçün her Ģeydir, o, kainatımın merkezidir.
Qefilden sinemden hönkürme qopur,

<< 1 ... 394 395 [396] 397 398 ... 467 >>