istesen.
Xeber ver.
Kristian Qrey,
“Qrey enterpraysez” holdinqinin baş direktoru”
Gözlerimden yaĢ axırdı. Yerimden atılıb telesik tualete
yollandım ve baĢımı kabineye çırpdım. Xose! Tamam
unutmuĢdum, halbuki onun vernisajında iĢtirak edeceyime
söz vermiĢdim. Lenet Ģeytana, Kristian haqlıdır: ora nece
gedecekdim?
www.vivo-book.com
15
Ovcumu isti alnıma qoydum. Xose mene niye zeng
vurmayıb? Ve ümumiyyetle, niye mene heç kim zeng
vurmur? Hisslerimin qatma-qarıĢıqlığında, hetta mobil
telefonumun susmasına da diqqet etmemiĢdim.
Lenet Ģeytana! Lap axmağam! Mobil telefonumda
zenglerin ―Blekberi‖ smartfonuna ötürülmesi rejimi hele de
iĢleyirdi, smartfonu ise Kristianın yanında unutmuĢdum.
Bütün bu müddetde Qrey mene ünvanlanmıĢ zengleri qebul
edirmiĢ, elbette, eger smartfonu tullamamıĢdısa. Bes
Kristian e-mailimi nece öyrenmiĢdi? Teeccüblü deyil,
ayaqqabımın ölçüsünü bilirdise, elektron poçtumu öyrenmek
de onunçün problem olmayacaqdı. Onunla yeniden görüĢe
bilecekdimmi? Döze bilecekdimmi? Onu görmek
isteyirdimmi? Gözlerimi bağlayıb baĢımı geriye atdım,
xiffet ve üzüntü dalğasının heraretinden boğulurdum az qala.
Elbette, isteyirdim.
Yeqin ki… yeqin ki, ona xeber gönderecekdim ki,
fikrimi deyiĢmiĢem… Yox, yox, yox, mene ağrı vermekle
hezz alan, meni seve bilmeyen bir adamla bir yerde ola
bilmezdim.
www.vivo-book.com
16
Ezablı xatireler Ģüurumda oyanırdı: vanna, qüvvetli,
nevaziĢli eller, öpüĢler, onun yumoru ve onun dumanlı,
heyecanlandırıcı baxıĢı – heddinden artıq seksual. Onsuz
darıxırdım. BeĢ gün, beĢ ezablı gün ebediyyet qeder uzanıb
gedirdi. Göz yaĢları içinde yuxuya gedirdim, heyfsilenirdim
ki, onunla qarĢılaĢmıĢam ve heyfsilenirdim ki, o, baĢqalaĢa
bilmedi... baĢqalaĢa bilmedi ki, menimle birge olsun. Bu
dözülmez, adamı yandırıb küle çeviren hissden hele ne
qeder ezab çekecekdim? Men cehennemin astanasında
yaĢayırdım.
Ellerimle berk-berk çiyinlerimden yapıĢdım, ele bil
qorxurdum ki, budur, ele bu deqiqe param-parça

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 467 >>