ve menim ―alter
eqo‖m bir cüt fend bilir. Belelikle, mene qulaq as. çevril.
Gözlerinde mekrli parıltı peyda oldu. Qarnımda
sevincli titreyiĢ var idi, ezelelerim möhkem düyünlenmiĢdi.
О, arxada siyirmelerden birini çekir ve bir neçe saniye sona
qarĢımda durur.
– Gedek, – emr eleyir ve qalstuku dartaraq mene
masaya doğru aparır.
Divanın yanından keçerken, ilk defe görürem ki,
çubuqlar yoxa çıxıb. Bu meni yayındırır. Dünen bura
getirdiyim zaman onlar yerinde idi, yoxsa yox? BaĢa
düĢmürem. Onları kim götürüb, Kristian? Missis Cons?
Kristian düĢüncelerimi yarıda qoyur.
– Ġsteyirem ki, bax burda diz çökesen, – deyerek
masanın yanımda ayaq saxlayır.
www.vivo-book.com
1020
YaxĢı. Ne fikirleĢib gören? Daxili ilahem bunu
aydınlaĢdırmağa telesir: o artıq masaya uzanıb, ayaqlarını
aralayaraq ve mat-meettel Kristiana baxır.
О, meni ehtiyatla masaya oturdur. QarĢısında diz üste
oturmuĢam ve öz bedenimin duruĢuna heyretlenirem. Ġndi
bir-birimizin gözüne baxırıq. Kristian ovcuyla ombalarımı
sığallayır, dizlerimden tutur, ayaqlarımı aralayır ve qarĢımda
durur. Görkemi çox ciddidir, gözleri tündleĢib,Ģehvete
belenib.
– Eller arxaya. Qollarını qandallayacam.
Arxa cibinden qandalları çıxarır. Bax bele. Bu defe
menimle neyleyecek?
Onun yaxınlığı meni ovsunlayır. Bu kiĢi erim olacaq.
Adam öz erini bu qeder çox isteye bilermi? Bele bir Ģeyi
eĢitdiyimi xatırlamıram. Onun qarĢısında duruĢ getire
bilmirem, dilimi ve dodaqlarımı onun yanağında gezdirirem,
üzünün tükü ince derimi ince derime batır… Аh, zerif tikanlı
toxunuĢun baĢ gicellendirici uyumu! О, donuq veziyyetde
qalır ve kesik-kesik nefes alır. Sonra qefilden kenarlaĢır.
www.vivo-book.com
1021
– Stop. Yoxsa biz istediyimizden tez qurtaracağıq, –
xeberdarlıq edir.
Hansısa anda mene ele gelir ki, o hirslenib, amma
derhal gülümseyir, alıĢıb-yanan gözlerinde ise teeccüb
görürem.
– Sen füsunkarsan, – dodaqlarımı ĢiĢirib deyirem.
– Hetta indi de? – quru terzde soruĢur.
BaĢımın hereketiyle

<< 1 ... 425 426 [427] 428 429 ... 467 >>