Ģeyi.
Kristianın siması solğunlaĢdı ve o, dehĢet içinde
Yelenaya baxdı. Dile geldikde sesi asta ve inamsız çıxırdı:
– Sen mene sikiĢmeyi öyretdin, Yelena. Amma bunlar
boĢ Ģeydi, ele özün kimi. Teeccüblü deyil ki, Linkoln seni
atıb getdi.
Ödüm ağzıma gelmiĢdi. Burda olmaq istemirdim.
Yerimde donub qalmıĢdım ve çaĢqınlıqla onların bir-birini
nece ittiham elemesine baxırdım.
– Meni heç vaxt yanında saxlamağa cehd elememisen,
– Kristian pıçıldadı – Mene heç vaxt sevdiyini dememisen.
О, gözlerini qıydı.
– Sevgi axmaqlar üçündü, Kristian.
– Redd ol evimden.
www.vivo-book.com
1094
Biz Qreysin sert, qezebli sesinden sarsılmıĢdıq. Üç baĢ
qapıya sarı çevrildi, Kristianın anası astanada dayanmıĢdı.
Gözleri parıldayan halda Yelenaya baxır ve onun rengi
saralıb-solur.
Mene ele gelir ki, zaman dayanır; hamımız nefesimizi
içeri çekirik, Qreys ise sakitce otağa girir. Onun gözleri
qezeb saçır, o, bir saniye bele gözlerini Yelenadan çekmir ve
düz onun qarĢısında ayaq saxlayır. Yelenanın baxıĢlarından
heyecan oxunur. Qreys var gücüyle onun sifetine Ģapalaq
çekir ve zerbenin sesi yemek otağının divarlarında eks-seda
verir.
– Öz çirkin caynaqlarını oğlumun üstünden çek, sen
qehbesen ve evimden redd ol, derhal! – Qreys qıcırdılmıĢ
diĢleri arasından fısıldayır.
Yelena elini qıpqırmızı qızarmıĢ yanağına apararaq bir
anlıq dehĢetle Qreyse baxır. Sonra süretle çevrilib otaqdan
çıxır, heç qapını da arxasınca bağlamır.
www.vivo-book.com
1095
Qreys yavaĢ-yavaĢ Kristiana sarı çevrilir ve gergin
sükut qalın yorğan kimi üstümüze serilir: Kristian ve Qreys
bir-birine baxırlar. Bir müddetden sonra Qreys mene deyir:
– Аnа, oğlumu sene emanet etmezden evvel etiraz
elemirsense, onunla bir neçe deqiqe teklikde danıĢım? – Sesi
sakit, xırıltılı ve dehĢetli derecede hökmlüdür.
– Elbette, – pıçıldayır ve otaqdan telesik çıxıram,
heyecanla çiynimin üstünden geri baxaraq. Amma heç kim
mene baxmır. Onlar bir-birine baxaraq sessiz ünsiyyetlerini
davam

<< 1 ... 456 457 [458] 459 460 ... 467 >>