АnasteyĢa Stil
Mövzu: Sabah
Tarix: 8 iyun 2011-ci il. 14.38
Kime: Kristian Qrey
―Onda görüşenedek”.
Anasteyşa Stil,
Cek Haydın katibi, redaktorun, SİP
Ġlahi, tezlikle Kristianı görecekdim! Bu beĢ günde ilk
defe ehvalım azacıq yaxĢılaĢırdı. Özüme onun baresinde
açıq düĢünmek izni vermiĢdim.
www.vivo-book.com
21
Menden ötrü darıxmıĢdımı? Güman ki, menim qeder
deyil. Belke o özüne yeni itaetkar oyuncaq tapıb? Fikrin özü
o qeder dözülmez idi ki, derhal ağlımdan çıxardım. Qalaqqalaq
yığılmıĢ poçta baxdım, mektubları qruplaĢdırdım ve
Kristianı beynimden çıxarmağa çalıĢdım.
Bu axĢam men yataqda hey qurcalanırdım, yatmağa
çalıĢırdım ve son günlerde ağlamırdım.
Onu atıb gederken Kristianın ezabdan eyilmiĢ siması
gözümün önüne gelirdi. Xatırlayıram, o meni buraxmaq
istemirdi, bax, bu qeribedir. Her Ģey dalana direnmiĢdise, axı
niye qalmalıydım? Her birimiz üçün manee vardı: mene –
ağrı qorxusu, bes ona? Sevgi?
Böyrü üste çevrildim ve balıĢı qucaqladım. Qelbim
hüdudsuz qüsseyle dolu idi. O düĢünürdü ki, sevgiye layiq
deyil. Niye? Belke sebeb uĢaqlığında gizlenirdi? Anasında,
o Ģortu fahiĢede? Bu sayaq fikirler meni uzun-uzadı
incidirdi, ta ki narahat mürgüye gedenedek.
Gün saqqız kimi uzanırdı, Cek ise mene qarĢı yaman
diqqetli davranırdı. ġübhem var idi; ola bilsin ki, her Ģey
www.vivo-book.com
22
Keytin qarderobundan götürdüyüm (mene verdiyi) gavalı
rengli don ve qara, hündürdaban ayaqqabılarla bağlı idi.
Amma bu meni narahat elemirdi. Ġlk maaĢımda mütleq
özüme layiqli bir Ģey alacaqdım. Don eynime rahat, gen-bol
otururdu, amma özümü ele gösterirdim ki, guya bu,
düĢünülmüĢ bir Ģeydir.
Nehayet, eqrebler altının yarısını gösterirdi. Üreyim
delicesine döyüne-döyüne gödekcemi geyinib çantamı
götürdüm. Ġndi onu görecekdim!
– GörüĢe gedirsen? – masamın yanından çıxıĢa teref
gederken Cek soruĢdu.
– He. Yox. Ele deyil.
O, qaĢlarını qaldırdı. Üzünden açıqcasına maraq
oxunurdu.
– Boyfrend?
Xecaletden qızardım.
– Yox, sadece, dost.

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 467 >>