yetirirem. Otağım
yarızülmete qerq olub, yalnız gece lampasından xefif iĢıq
yayılır.
Ümumiyyetle, men enerji qenaetedici lampalara nifret
edirem, onlar ele sönükdür ki. Amma indi solğun iĢığa
sevinirem. Kristian çarpayının yanında dayanır ve mene
baxır.
www.vivo-book.com
157
– Sene bütün günü baxa bilerem, АnasteyĢa, – deyir ve
ele o dem çarpayıya çıxır, üstümde oturur.
– Ellerini baĢının arxasına qoy, – emr eleyir.
Ġtaet edirem ve o, qurĢağın ucuyla sol bileyimi bağlayır
ve qurĢağı çarpayının baĢ terefindeki metal çubuqlara
keçirir. Berkden dartır onu, elim uzanır. Ele sağ bileyimi de
eyni qaydada düyünlenir.
Ġndi, ellerim bağlı olduqda, o, yeterince sakitdir. Bu,
isteyine uyğundur. Axı indi ona toxuna bilmeyecem. Ağlıma
gelib ki, onun evvelki terefdaĢlarından heç biri ona
toxunmaq fürsetine malik olmayıb. Kristian hemiĢe onların
davranıĢına nezaret eleyib ve onlarla mesafe saxlayıb. Bax
buna göre de öz qaydalarını bele sevir.
О, üstümden qalxır ve eyilerek tez-telesik dodaqlarımı
öpüb-marçıldadır. Qeddini düzeldir ve köyneyini baĢı
üstünden çıxarır. Cins Ģalvarını da çıxararaq döĢemeye atır.
Çılpaq ve füsunkardır. Daxili ilahem üçqat aksel yerine
yetirir, menimse qefilden dodaqlarım quruyur. Onun beden
quruluĢu sanki klassik ehkamlara uyğun yaradılıb: geniĢ,
ezeleli çiyinler, nazik omba – tersine çevrilmiĢ üçbucaq.
www.vivo-book.com
158
Aydın görünür ki, o, meĢqlerle formasını qoruyur. Seherden
axĢamacan onu seyr etmekden doymazdım. Bu arada
Kristian çarpayının ayaq terefine yaxınlaĢır, topuqlarımdan
tutur ve keskin hereketle özüne sarı çekir. Ġndi ellerim
sonadek dartılıb ve onları terpede bilmirem.
– Bele daha yaxĢıdı, – o donquldanır.
Dondurmanı götürerek o, çarpayıya sarı qayıdır ve
yeniden bedenimin üstünde oturur. Qapağı yavaĢ-yavaĢ açır
ve qaĢığı vanil kütleye batırır.
– Hmm… helede berkdir, – qaĢlarını qaldıraraq deyir.
QaĢıqla siyirib ağzına qoyur. ġirin terzde üzünü qırıĢdırır,
dodaqlarını yalayır. –

<< 1 ... 60 61 [62] 63 64 ... 467 >>