tesdiqleyir ve üzünü qırıĢdırır. Budur dodağını
diĢledi ve barmaqları ile ovucunu sığallayır, sanki
sakitleĢmek isteyir. Bir daha baĢıyla tesdiqleyir ve Kristian
mene sarı boylanıb solğun Ģekilde gülümsedi.
Men yalnız keyimiĢ sifetimle gözümü ona zilleye
bilerem. Deyesen, Ģokdayam. O hansı cesaretle meni bura
getirib?
Qadın Kristiana nese deyir; о mene gözucu baxır, sonra
Yelenaya sarı çevrilir ve cavab verir. Yelena baĢıyla
tesdiqleyir ve fikirleĢirem ki, qadın ona uğurlar dileyir.
Doğrudur, dodaq hereketlerinden oxumanı ele de yaxĢı
bilmirem.
Kristian mene doğru qayıdır. Üzünden heyecan oxunur.
Lenet Ģeytana, nahaq yere men… Missis Robinson uzaq
otağa sarı gedir ve arxasınca qapını bağlayır.
Kristian üzünü turĢudur.
– Her Ģey qaydasındadır? – Sesinden ehtiyatlılıq
duyuram.
www.vivo-book.com
199
– Tam yox. Meni tanıĢ elemek istemirdin? – soyuq
terzde soruĢuram.
Onun ağzı açıla qalır. Ele bil ayağının altından torpaq
qaçıb.
– FikirleĢirdim ki…
– Noolar, ağıllı adamlar da bezen… – Lazımi sözü tapa
bilmirem. – Burdan getmek isteyirem.
– Niye?
– Bilirsen niye, – gözlerimi endirirem.
О, odlu baxıĢlarla mene baxır.
– BağıĢla, Аnа. Onu burda göreceyimi gözlemirdim.
Yelena heç vaxt bura gelmir. О, Bravern-senterde yeni salon
açıb ve adeten, orda oturur. Bu gün kimse xestelenib.
Keskin Ģekilde çönür ve qapıya sarı gedirem.
– Qreta, Frankoya ehtiyacımız qalmadı, – Kristian
deyir ve biz küçeye çıxırıq.
Qaçmaq isteyirem, amma bu isteyime güc gelirem.
Uzaqlara-çox uzaqlara qaçmaq. Hem de dehĢetli derecede
ağlamaq isteyirem. Amma her Ģeyden çox bu sersem
qlamurdan uzaqlaĢmaq isteyirem.
www.vivo-book.com
200
Biz Altıncı avenyuyla gedirik. Qollarımı
çarpazlamıĢam, baĢımı da eymiĢem, ağacların budaqlarına
toxunmamağa çalıĢıram. Beynimde saysız suallardan
burulğan baĢ qaldırıb, onlara hele cavab yoxdur. Kristian
sakitce böyrümde addımlayır, Ģüurumdasa müxtelif fikirler
dolaĢır. О mene toxunmur ve onun terefinden bu zekalı
hereketdir.

<< 1 ... 77 78 [79] 80 81 ... 467 >>