gözlerinde
qezeb oynaĢırdı.
www.vivo-book.com
25
Eclaf!
– He… seher yoqurt yemiĢem. He, bir de banan.
– Sonuncu defe haçan normal yemisen? – kinayeyle
soruĢdu.
Teylor sükan arxasına keçdi, ―Аudi‖ yerinden terpendi
ve avtomobil axınına qarıĢdı.
Üzümü pencereye çevirmiĢdim. Cek mene el yelleyirdi,
ancaq bilmirdim, tünd ĢüĢenin arxasından o meni nece
görürdü? Men de ona el yelleyirdim.
– O kimdir? – Kristian keskin Ģekilde soruĢdu.
– Müdirim, – gözucu yanımda oturmuĢ yaraĢıqlı kiĢiye
baxırdım. Dodaqları kip sıxılmıĢdı.
– He? Senin son normal yemeyin ne idi?
– Kristian, bunun sene dexli yoxdur, düz sözümdü, –
donquldandım ve özümü bu zaman cesaretli hiss edirdim.
– Elediyin her Ģeyin mene dexli var. Cavab ver!
Bu ne demekdir! Pertlikden ah çekib gözlerimi
süzdürdüm, Kristian ise acıqlı halda gözlerini qıydı. Ve bu
neçe günde ilk defe qefilden meni gülmek tutdu. Var
gücümle pırtlayıb çıxmaqla meni tehdid eden gülüĢümü
www.vivo-book.com
26
boğmaq isteyirdim. Kristianın siması yumĢaldı ve
tebessümün kölgesi onun füsunkar dodaqlarını bezedi.
– He? – o artıq ince terzde inad edirdi.
– Öten cüme, balıqqulağılı tort, – pıçıltıyla cavab
verdim.
O, gözlerini örtdü. Üzünden qezeb ve yeqin ki, teessüf
kölgesi keçirdi.
– Aydındır, – sakit sesle dedi. – Bir neçe funt, belke de
daha çox arıqlamıĢ görünürsen. XahiĢ edirem, yemek ye,
АnasteyĢa.
BaxıĢlarımı endirib dolaĢmıĢ barmaqlarıma baxırdım.
Niye onun yanında özümü sefeh ve fersiz uĢaq kimi hiss
edirdim?
О mene sarı çevrildi.
– ĠĢler necedir? – ince terzde soruĢdu.
He, ümumiyyetle, dehĢet idi… Boğazımdakı belğemi
uddum.
– YaxĢıdır desem, yalan danıĢmıĢ olaram.
О, kesik-kesik nefesini buraxırdı.
www.vivo-book.com
27
– Ele menim iĢlerim de, – donquldandı ve elimi sıxdı. –
Sensiz darıxırdım.
Оy, yox! Derimde barmaqlarının heraretini duyurdum.
– Kristian, men…
– Аnа, xahiĢ edirem, biz danıĢmalıyıq.
Az qala ağlayacaqdım. Yox!
– Kristian, men… lazım deyil… o qeder ağlamıĢam ki,
–

<< 1 ... 7 8 [9] 10 11 ... 467 >>