qezebden
cingildeyirem, onu heç vecime de almıram. He, elbette,
bezen o, yanımla addımlayır, amma ona hele de ehemiyyet
vermirem. Ne etmeliyem? Ele hirslenirem ki, neye daha çox
hirslenmeyimi de heç bilmirem.
Yol gederken texmini bir siyahı tertib edirem:
О, meni çiyninde apardı, bu, menimçün yolverilmezdir,
altı yaĢdan yuxarı istenilen adam üçün olduğu kimi.
О, meni salona apardı, bu salon ise keçmiĢ meĢuqesi ile
birge ona mexsusdur, – bu sefehlik deyilmi?
www.vivo-book.com
208
Ele hemin salona o, keçmiĢ kölelerini getirib, bu da
sefehlikdir.
О, hetta anlamadı ki, bu edebsizlikdir, – hele bir ağıllı
adam hesab olunur.
Deli meĢuqelerin varlığı, hergah keçmiĢ de olsa. Onu
bunda ittiham eleye bileremmi? Ġndi ele qezebliyem ki,
ittiham eleye bilerem.
О, bank hesabımı bilir – bu, hedden artıq edebsizlikdir.
Onun SĠP-i satın alması – pulu ağlından çoxdur.
O meni öz evine köçmeyimi tekid edir – Leyla
terefinden tehdid, görünür, onun düĢündüyünden de
ciddidir… Buna göre mene dünen heç ne demeyib?
Beynimde tapmacalara cavab dövr edir. Nese deyiĢib.
Amma ne? Ayaq saxlayıram, Kristian da menimle birge
dayanır.
– Ne baĢ verib? – qezeble soruĢuram.
– Neyi deyirsen? – deqiqleĢdirir o ve qaĢlarını sual dolu
nezerle qaldırır.
– Leylayla ne baĢ verib.
www.vivo-book.com
209
– Artıq sene dedim.
– Yox, demedin. Daha nese var. Dünen tekid eleyirdin
ki, senin evine köçüm. Axı ne baĢ verib?
О, qerarsız halda zenn eleyir.
– Kristian! Cavab ver! – teleb edirem.
– Dünen o, hiyleye el ataraq silah saxlamaq üçün
razılıq elde edib.
ĠĢe bir bax. Kristiana baxıram, sefeh görkemle
gözlerimi döyürem ve bu xeberi hezm ede-ede hiss eleyirem
ki, rengim solur. Ġndi üreyim gedecek. Belke Leyla Kristianı
öldürmek isteyir? Yox!..
– Demeli. O, özüne silah da ala bilir, – pıçıldayıram.
– Аnа, – o, qayğılı terzde teleffüz eleyir ve çiynimden
tutur, – Leylanın sefeh bir hoqqa çıxaracağına inanmıram,
amma senin her hansı bir riske düĢmeyini de istemirem.
– Men

<< 1 ... 81 82 [83] 84 85 ... 467 >>