Öfke rengi almış bet-benizine qan geldi, deyesen, cibinde küt-küt vuran “üreyi” dayanmışdı.
- Men sizin adınızı bilmirem. - O, xoşbext idi.
- Receb, - gülümseyib tanışlıq üçün elimi ona sarı uzatdım - bu çetin gününüzde sizi daha çox seven fanatınız! (Pah!)
Bakının deli-dolu payız küleyi onun saçlarını üzüne dağıtdı. Elini gözünün üstüne aparıb fen istisinden purçum-purçum olan saçlarını arxaya yığanda, dırnaqlarına çekdiyi berbezekli boya, elinin üstündeki kiçik çapıq gözümden yayınmadı. Yanaqlarında qaralan şabalıd rengli kirşanın qatılığı, brilyant qaşlı sırğaları, bahalı samur derisinden olan şubası onu ölümle qabaq-qenşer dayanan adama qeti oxşatmırdı.
- Çox sağ olun...
- Siz sağ olun ki, musiqimize yeni nefes getirib bayağı toyxana manıslarından yaxamızı qurtardız.
Manıs sözüne lezzetle güldü. Mene de bu lazım idi.
- Edit Piafın fransız musiqisindeki inqilabını siz Azerbaycan estradasında etdiniz.
Memnuniyyet qarışıq minnetdarlıq hissile başını terpedib razılığını bildirdi. Sevincinden iri döşleri tez-tez qalxıb enirdi.
- Senin pisliyine danışan adamlar peşman olacaqlar - İsmayıl dayı xırıldaya-xırıldaya dillendi.
- Başa düşdüm ki, adama düşmen kesilen özününküler olur, İsmayıl dayı.
- Uğura aparan yollardan biri uçurumdan keçir, Leyla xanım. Bu, bütün yaradıcı ve istedadlı adamların heyatında olur. Depressiyaya qapılmaq - dişiyle öz ellerine düyün vurub, uçurumdan atılmağa benzeyir.
Birnefese dediyim sözler onun açıq-aşkar terksilah edilmesi idi. Yanaqlarına qeribe bir qızartı çökmüşdü. Mene ele geldi, qızın haqqında üreyimden keçirdiyim bütün fikirler ona gün kimi aydın olmuşdu; bebeklerinden oxunan istehza üreyimin şübhesini çalxalayıb beşce saniye sonrakı tehlükenin xeberdarlığını edirdi: o, duyuq düşüb bir behaneyle uzaqlaşa biler! Zennim meni heç vaxt aldatmır, bele de oldu. Qaşlarını qaldırıb çiynini çekdi, nese demek istese de, sözleri dilinin ucundan geri qaytardı.
- Bu yaxınlarda evini kiraye veren bir qadınla tanış oldum. Üç ay

<< 1 ... 18 19 [20] 21 22 ... 99 >>