qolundan tutmalıydım ki, Leyla, men İsmayıl dayı deyilem, cibindeki silahdan xeberim var, hardasa konyakla zeherlenmisen, ağlın başından çıxıb, özüne yazığın gelsin! Onsuz da canı xofluydu. Üz bozardıb hede-qorxu gelseydim, el-ayağımdan öperdi. Sonra her şey qaydasınca davam edecekdi. Bir az ağıllı terpenib yumşaq, kövrek sözlerle üreyine yol tapmalıydım. Şekil söhbetini tezeleyib boyun olardım ki, cehennemin uzaq küncünde olsa da tapıb getirecem, nigaran qalma! (Cehennemde eşelenmek lazım deyildi, zennim meni aldatmırsa, şekiller Esmerin kompüterinin en hörmetli qovluğuna saxlanılırdı). Hele üstünde hüznlü yeniyetmelik sevgimin yadigarı olan kasetini de ona hediyye ede bilerdim. Şexsi eşyalarım, senedlerim olan diplomatın içinde illerden beri qoruyurdum.
Esmere zeng vurdum. Bextimin üzüme gülmediyi vaxtda ağlım kesmirdi ki, ondan savayı kimse dadıma yetsin.
- Leylanın şekilleri lazımdır, - Soyuq başla, heyecansız danışırdım ki, artıq sualları vaxt almasın. - Onları kompüterinde saxlayırsan?
-Nese olub? Birtehersen? - Alınmadı. Bu adamın elinden cibimde qarışqa gizlede bilmirdim. Herden zarafatla deyirdim ki, senin hissiyyatın menim başımdan deqiq işleyir.
-Yorğunam, çox işlemişem. Keçen hefteden diktafonda iki müsahibem qalıb, onları köçürürem.
- Şekiller neyine lazımdır?
Esmer, bu senin neyine gerekdir? Adam bu qeder uzunçu olmaz axı... !!!
- Redaksiyada lazımdı. Özünü tapa bilmirik. Yadıma düşdü ki, o vaxt sene vermişdim. - Sesimi qaldırdım.
- Evde sıxılıram. Sen hardasan? - Telefondan Sezen Aksunun “Beni unutma” mahnısı seslenirdi. Demeli o, menim üçün darıxır ve doğum gününde hediyye etdiyim sevimli ayı balasını qucaqlayıb, evliliyimiz haqqında şirin xeyallara dalmışdı.
- İşim çoxdur, sabah mütleq görüşerik.
- Darıxıram. - Aciz-aciz dillendi. Onun sesi anası üçün darıxan qızcığazın sesi qeder şirin, temiz idi - İşlerini sabaha saxla, yanımda olmağını isteyirem.
Bildiyim en deyerli sözlerle oxşadım onu. Dilimden çıxan her kelmenin tesirine

<< 1 ... 26 27 [28] 29 30 ... 99 >>