aramızda olan perdeni tezcene yırtmağı xoşuma geldi.
Artırmada gurultu qopdu. Yeqin, elektrik sobası üzüne salıb durduğu yerde qalmaq istemirdi: gurultuyla yere düşmüşdü.
- Zibil yeşiklerini temizleyen bir fehle vardı. Maşının içine boylanıb... - Tereddüd eledim.
- He, boylanıb ne elediii?
- Lifçiklerini, prezervativ paketlerini görüb havalanmışdı.

Artırmadan evvelce aram-aram gülmeyi, sonra elini-elinde şappıldatması eşidildi. Qıraqdan baxan olsaydı, deyerdi, bextever nece kişmişi gülür.
“Qadın elini-eline çırpıb heyasızcasına uzun-uzun gülürse, bu, fürset düşer-düşmez onun yolunu azacağını, yaxud artıq azdığını nişan veren en vacib elametlerden biridir.” - Düşündüm.
- O fehleni yene görürsen?
- Herden rastlaşırıq. Gözü her yerde senin maşınını axtarır.- Gopladım. - Ele bilir, hemişe bele huşsuzluq edeceksen.
Leyla yeniden qehqehe ile gülmeye başladı. Artırmanın arakesmesini külek divara çırpanda özümü ireli verib qapını ikinci zerbeden qorumasaydım, ortasından qoşa xett geden çat şüşe çiliklenib yere tökülecekdi. Tül perde evin ortasında oynayıb üz-gözümü yaladı. Bele şeyler, deyesen, Leylanın vecine deyildi. Başısoyuq zavallı fehle haqqında yene nese soruşmaq isteyirdi ki, kal öskürekden boğulmağa başladı. Doxsanıncı illerde esgerlikde ağır vereme tutulan qapı qonşumuzun qesebenin qışa açılan üzüsoyuq seherlerini xoruzlardan evvel “müjdeleyen” göy ösküreyi qulaqlarımda seslendi. Yaddaşımı bir az da qurdalasaydım, axşamlar ağlayan, seherler şaxtadan titreyen ellerinde buğlanan yarımçıq stekanı erine içirmek isteyen başıdaşlı teze gelini de gözümün qabağına getirecekdim. Sonra ovqatımı çulğayan kederden yaxa qurtara bilmeyib qayğılanacaqdım. Leylanın verem olduğuna inanmırdım, bu, stolun üstünde yan-yana düzülen “Sabrani”, “Kent”, “Marlboro”nun işiydi.
- Çay içmek isteyirsen? - Artırmada qurcalana-qurcalana samur derisinden tikilen şubasını eyninden çıxarıb, qapıdan mene uzatdı. “Demeli, tapança paltonun cibinde deyil”. - Üreyimden keçdi.

<< 1 ... 32 33 [34] 35 36 ... 99 >>