onun elinde açılmağı tesadüf, yeni ehtiyatsızlığı ucbatından olmuşdu, yoxsa...
Leylanın mahnılarından birini zümzüme ede-ede barmağımın ucunda ensiz foyeden keçib, ikinci otağa geldim. Divarlar naşı, pinti ustanın elinden çıxan qum suvağı ile suvanmışdı. Tavandan asılan köhne debli çilçırağın işıq qapaqlarını toz tutmuşdu, girde lampalardan divarboyu solğun, tutqun işıq sürünürdü. Ortalıqdakı taxtın güllü-güllü yatacağı dağınıqdı; balışın üstüne iki et rengli lifçik atılmışdı. Sınıq-salxaq şifonerin açıq, güzgülü qapıları dilençi eline benzeyir, asılqandan rengbereng paltarlar görünürdü. Döşemeye atılmış deri torbadan dağılmış oyuncaqlar el-ayağa dolaşırdı: berbezekli kuklalar, cürbecür maşınlar, su vuran tapançalar...
Metbexden gelen su şırıltısı qızın temizlik işlerile baş qatdığını gösterirdi; demeli, iki daşın arasında olsa da, otağı elüstü axtara bilerdim. Qapıda, divarlarda, tavanda gülle yeri yox idi. Göresen, tapançanı harda gizledib? Başını birteher qatsam, tapa bilerdimmi? Taxtın yuxarı başına keçib şifonerin içine boylananda rengbereng geyineceklerden biri... terpendi. Diksinib içimi çeke-çeke kenara sıçradım. Qorxudan bağırsaqlarım geneldi. Sarı zolaqlı kişi penceyinin üstüne örtülen şeffaf sellofan torbanın içinde civildeyen siçanın başı göründü: merci gözlerini bereldib üzüme baxırdı. Dizlerime yayılan esmeceni canımdan çıxarmaq üçün derinden nefes alıb içimdeki heyecanı öldürmek istedim. Ele bil, sineme serin su sepdiler. Aha... Bu nedir bele? Tapança?! Güllü balışın altındakı qaraltı gözüme deyer-deymez, özümü ireli atdım. Çerçivenin içine salınan şekil idi, ağzı üste çevrilmişdi.
“Maestro Vüqar?!”. “Ohooo!!!”. İçimi çekib, heyretden alt dodağımı dişledim, gözlerim bereldi. Metbexden gelen su şırıltısının kesilmesile ayaq sesleri eşidildi. Şekli balışın altına dürtüb, barmaqlarımın ucunda nece ustufca gelmişdimse, elece - dodağımın altında mızıldana-mızıldana yerime qayıtdım. “Maestro, maestro...”- sinedolusu köks ötürüb, udqundum. “Senin

<< 1 ... 35 36 [37] 38 39 ... 99 >>