quyuya atmışam. Bele hüznlü ve kederli, adamın üreyini yağsız bişiren qara-qara darıxdırıcı geceler başınıza gelsin!
Göyümtül xalatının yaxasını bir-birine sıxıb, islaq saçlarını gözünün üstünden arxaya daradı. Güzgünün qarşısında cilvelendi, saçlarına tumar çekdi; “Vichy”-ni beyenmedi, “Loreal”-la üzünü kremleyib, oxşadı. Elim cibimde arın-arxayın qapıya söykenib Leylanın hereketlerini izleyirdim. Kenardan baxan olsaydı, bizi illerin sınağından çıxan ayrılmaz sevgili, möhkem dost, evezedilmez meşuq sanardı. Herden-herden güzgüden baxıb ele bil üreyimden keçenleri oxumaq isteyirdi. Gözlerimdeki nagümanlığı, müemmanı (belke de herisliyi, ehtirası), hereketlerimdeki narahatlığı iliyinecen hiss etmişdi. Alnını qırışdırıb göz vurdu. Gülümseyende derinden köks ötürdüm. Erkle:
- Derdin dağlara, - dedi, - Deryada gemilerin batıb?
Yaxınlaşıb bir addımlığında dayandım. Özümü tox tutmağa çalışsam da, çiyinlerini, boyun-boğazını öpmek, döşlerini ovcumun içinde yüngül-yüngül sıxıb oxşamaq ehtirasımı içimde boğa bilmedim; iliyimecen bütün hüceyrelerim gerilmişdi. Saçlarına hopan şirin “Cannel” etri burnuma dolub birce addımlıq mesafeni geride qoymağa cesaret verdi. Nem, ipek saçlarını öpmeyim xoşuna geldi. İsti-ilıq nefesim boyun-boğazına, çiynine yayıldıqca bedeni süstleşir, küreyini sineme söykeyib kesik-kesik nefes alırdı. Qollarımı beline dolayanda başını çiynime qoydu, gözünü yumub alt dodağını dişledi. Xalatın ipini, yuxarıdan iki düymesini açıb barmaqlarımın ucunu bedeninde gezdirdim, döşlerine toxundurdum. Paltarı sürüşüb eyninden düşende güzgüdeki çılpaq bedeniyle üz-üze qaldım. Sol döşünün üstünde... “Vüqar” yazılmışdı. Leylanı berk-berk özüme sıxanda, qollarımın arasına alıb güllü yorğan-döşekli taxta uzadanda ele hey düşünürdüm ki, gören eyni hissleri ona neçe menim kimi adam yaşadıb; saçlarında neçe yad kişinin nefesini duyub, içine çekib, yatağını bölüşüb... Bedenini, üreyini teslim etdiyi adamlara ruhunu da veribmi?! Veribse, elçatmaz, müqeddes duyğularını

<< 1 ... 40 41 [42] 43 44 ... 99 >>