yerine yetirdim: ütüsüz şalvar, bozumtul köynek, idman papağı... Xırdavat mağazasından fanar almaq vaxtımı çox almadı. Satıcı oğlanın lezzetle “kent” sümürmeyine tamahım düşdü. Bir az çekingen edayla siqarete işare edende hevesle qutunu, yandıranı mene uzatdı. Birce tapança qalırdı. Uşaq oyuncaqları satılan mağaza üçün bir az kenara - “İnşaatçılar” metrosuna sarı getmeli oldum. İnsafen, çelimsiz satıcı oğlan erkanlı adam çıxdı. Qiymeti 3 manatdan yuxarı olmayan tapançaları elbeel vitrine düzüb, uşağımın könlünü xoş etmek üçün canı-dilden mene kömek edirdi (Yalanımı açıb-ağartmaq hevesim yoxdur, bilirem, korafehim deyilsiniz). Metal qarışıqlı tapança alıb yubanmadan Leylanın evine telesdim. Açarı berk-berk ovcumun içinde sıxıb pillekenleri qalxdım. Bextimden kimseyle qarşılaşmadım, herden fanarı yandırıb qaranlıq pillekenleri aydınladırdım. Bu da ev!
Artırmanın qapısını yüngül hemleyle silkeledim, qıfıl yamanca möhkemiydi. Evdeki eşyalarla mümkün qeder ehtiyatlı davranmalıydım. Fanarı yandırıb açarı tapmaq ümidile xalçanın altını üstüne çevirdim. Ela! Bapbalaca açarı divarın taxta haşiyesinin altında gizletmişdi. Tülkü!!! Görünür, menden gözü su içmemişdi. Balkonda it yiyesini tanımırdı. Toz-torpaq, bir-birinin üstünde qalaqlanan lazımsız eşyalar, saralmış qezet parçaları, disk qapaqlarının qırıntıları adamın üstüne yeriyirdi. Leylanın bayaq harda qurdalandığını nişanlamışdım. İşığı balkonun dörd terefine tutdum, künce söykenen demir barmaqlığın altındakı kirli döşekağlarını, balışüzlerini elek-velek eledim. “Asel” elektrik sobası yere düşüb sessizlikde bomba kimi partladı. Qorxdum ki, balkon qonşusu duyuq düşüb, arvadını sesleyer; er-arvad eve oğru girdiyini zenn etseydiler, bu soxasoxda başıma teze iş açardım.
Elim her yerden üzüldü. Uğursuzluq, xof... Fersizliyim qelbimi incitdi. Balkondakı eşyaları yerbeyer edib qıfılı yerine keçirdim. Elim-etiyimden uzun eve qayıdımmı? Evin axtarmadığım delme-deşiyi qalmamışdı. Stolun üstünde “Sabrani” vardı. Darıxanda

<< 1 ... 48 49 [50] 51 52 ... 99 >>