bolluca mövzu yeriydi. Her defe köşe yazılarımı oxuyan redaktorun memnun baxışları mene tuşlandımı: bahoo, mehelleye addım qoyan kimi başımın üstünde sevincek uçuşan qara milçekleri salamlayıb vız-vız vızıltılarına yaşamaq üçün nicat yeri kimi baxırdım. İndi-indi başa düşürem: bura fesillerin iyrendiyi, simasını deyişe bilmediyi xarabaxanadır, xalis xarabaxana!!! Qapımı payızın zehrimar üzlü seherine açmaq yeter ki, ovqatım korlanıb üstüme min illik qanqaraçılıq çöksün, gün uzunu darıxmaqdan it kimi ulamağım gelsin, qaş-qabağım açılmasın. Ele bil evlendiyim qız bir hefte sonra menden soyuyub başqasının xiffetini çekir, gözümden oğurlanıb ona zeng etmek üçün ora-bura vurnuxurdu. Tfu!!!
Otağımın penceresinden boylanan soyuq payız Güneşinin öleziyen şüası Selma Hayekin divardakı şeklinin üstüne düşübse, demeli, saat onun yarısıdır. Bir suyu farslara çeken bu qarabuğdayı Hollivud gözelinin şekilde qeribe pozası var: pilleken sürahisine üzü üste uzanıb sağ ayağındakı dikdabanı kiminse gözüne soxmağa hazırlaşır. Bebeklerinde qezeb qarışıq ehtiras, şeklin fonunda görünen otel otağının yarıaçıq qapısı... Bu otağa geden yol, Hayekin kal göyem rengli qezebli gözlerinden keçir, ele bil. Selmanın beline “sarılan” Güneşin sarımtıl şüası dodağımı qaçırır, deyirem: göyler qızı bu qarabuğdayı gözelin belini bağlayıb er evine köçürmek üçün minnetçi düşüb, işe bax!
Başımın üstünde çıqqaçıq zehlemi töken saat da meni telesdirir. Çox da mene ezizdir, herden bu eqreb-reqem yığınını ayağımın altına salıb yaxşıca ezişdirmek isteyirem. 24 yaşımın tamamında Bakı Musiqi Akademiyasında fortepianodan ders deyen sevgilim hediyye edib. Demişdim, Esmer, lazım deyil, qızıl suyuna çekilmeyine aldanıb qepik-quruş maaşından 55 manatı bu merdimazar vaxtölçene verme, heyfdir! Kime deyirsen?! Guya men her defe saata baxanda, barmaqlarımın yaddaşındakı yeddi doğma reqem onun sesini mene getirmeliydi. Ağılsız müellime!
Herden sevgilimle sayğısız ve qaba reftarımı çıxsaq, meni centlmen saymaq olar.

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 99 >>